همه چیز در هستی منحصراً از حالات پرانرژی تشکیل شده است. این حالت های پرانرژی به نوبه خود دارای سطح منحصر به فردی از ارتعاش هستند، انرژی که در فرکانس ها ارتعاش می کند. دقیقاً به همین ترتیب، بدن انسان منحصراً از یک حالت پرانرژی ارتعاشی تشکیل شده است. سطح ارتعاش خود شما دائماً فرکانس را تغییر می دهد. مثبت اندیشی از هر نوعی یا به عبارت دیگر همه چیزهایی که حالت روانی ما را تقویت می کند و طبیعتاً ما را شادتر می کند فرکانس ارتعاش ما را افزایش می دهد. منفی بافی از هر نوع یا همه چیزهایی که وضعیت روانی ما را بدتر می‌کند و ما را ناراحت‌تر می‌کند، بیشتر رنج می‌کشد، به نوبه خود باعث کاهش حالت جن زده ما می‌شود. در این مقاله 7 مورد روزمره را به شما ارائه می کنم که سطح ارتعاش شما را به شدت کاهش می دهد.

1: هر نوع اعتیاد

انواع اعتیاد و به ویژه سوء مصرف مواد اعتیاد آور از جمله تمام مواد مخدر (به ویژه الکل)، مصرف دخانیات، اعتیاد به پول، اعتیاد به کار، سوء مصرف داروها (در درجه اول مسکن، ضد افسردگی و غیره)، بی اشتهایی، اعتیاد به قمار، انواع غذاهای لوکس (قهوه) ) و اعتیاد به فست فود یا غذاهای ناسالم به طور کلی سطح ارتعاش ما را به شدت کاهش می دهد. این مواد یا اعتیادها از جمله بارهای پرانرژی هستند که به طور مداوم ما را به عنوان انسان سنگین می کنند و تأثیر بسیار ماندگاری بر ساختار روانی و جسمی ما دارند. در این زمینه، چنین اعتیادهایی نه تنها به سلامتی ما آسیب می رساند، پایه های پرانرژی ما را متراکم می کند، بلکه در عین حال بر ذهن ما نیز مسلط می شود. مثلاً کسی که هر روز قهوه می‌نوشد و نمی‌تواند بدون آن قهوه بنوشد، وقتی فکر نوشیدن قهوه به ذهنش نمی‌رسد دچار بی‌قراری درونی می‌شود و سپس تسلیم اعتیاد می‌شود، سپس به اعتیاد اجازه می‌دهد که از نظر ذهنی بر او مسلط شود. شما دیگر کنترل بدن خود، ذهن خود را ندارید و دیگر نمی توانید آگاهانه در زمان حال زندگی کنید. شما از نظر ذهنی وضعیت فعلی خود را ترک می کنید، خود را با یک سناریوی آینده ذهنی سنگین می کنید، سناریویی که در آن تسلیم اعتیاد می شوید و بنابراین فرکانس ارتعاش خود را کاهش می دهید. اگر از نظر ذهنی کاملاً آزاد بودید و دیگر به اعتیادهای جسمی وابسته نبودید، ترک ماده اعتیادآور مربوطه مشکلی نداشت. پس از آن وضعیت فعلی خود را همانطور که هست می پذیرید و نگران آن نباشید. در چنین حالتی، حضور غیر مادی خود فرد دارای فرکانس ارتعاشی بسیار بالاتری خواهد بود، احساس سبکی می‌کند و در معرض هیچ گونه اعتیادی قرار نمی‌گیرد. البته نوشیدن روزانه قهوه را نمی توان با مصرف روزانه داروها مقایسه کرد، اما خود را کاهش می دهد اعتیادهای کوچک به فرکانس ارتعاش خودتان.

2: افکار منفی (اضطراب و ترس)

افکار منفی یکی از دلایل اصلی کاهش فرکانس ارتعاش شماست. در این زمینه، هر نوع ترس تأثیر بسیار پایداری بر سطح ارتعاش شما دارد. فرقی نمی کند که این ترس وجودی باشد، ترس از زندگی، ترس از دست دادن یا حتی فوبیا که ذهن ما را فلج می کند. در نهایت، همه ترس‌ها، در هسته‌شان، مکانیسم‌های متراکم انرژی هستند، حالت‌های پرانرژی که فرکانس ارتعاشی پایینی دارند و بر این اساس، وضعیت ما را کاهش می‌دهند. ترس ها همیشه منجر به کاهش شدید وضعیت انرژی ما می شوند و میل ما به زندگی را از ما به عنوان انسان سلب می کنند. در اینجا دوباره باید گفت که ترس در پایان روز فقط مانع از آن می شود که بتوانید اکنون آگاهانه زندگی کنید. مثلاً اگر کسی از آینده می ترسد، آن شخص نگران چیزی است در سطح فعلی اصلا وجود ندارد. آنچه در آینده ممکن است اتفاق بیفتد در سطح فعلی اتفاق نمی افتد. یا در حال حاضر در آینده هستیم؟ البته نه اینکه تمام زندگی یک فرد همیشه در زمان حال اتفاق می افتد. آنچه در آینده اتفاق می افتد در زمان حال رخ خواهد داد. همین امر در مورد گذشته نیز صدق می کند. مردم معمولاً نسبت به گذشته احساس گناه می کنند. ساعت‌ها دور هم می‌نشینید، شاید از کاری که انجام داده‌اید پشیمان می‌شوید، در مورد چیزی احساس گناه می‌کنید و درباره چیزی که فقط در ذهن شما اتفاق می‌افتد افکار منفی دارید. اما گذشته دیگر وجود ندارد، شما هنوز در زمان حال هستید، لحظه ای ابدی در حال گسترش که همیشه بوده، هست و خواهد بود و باید از قدرت این لحظه استفاده کنید. اگر تمام ترس‌های خود را رها کنید و دوباره به طور ذهنی در زمان حال حاضر شوید، از کاهش شدید سطح ارتعاش خود جلوگیری خواهید کرد.

3: قضاوت/ توهین کردن/ غیبت کردن در مورد زندگی دیگران

امروز در جامعه ای زندگی می کنیم که قضاوت ها بیش از هر زمان دیگری حضور دارند. مردم درباره همه چیز و همه چیز قضاوت می کنند. برای بسیاری از مردم احترام کامل به فردیت یا بیان منحصر به فرد شخص دیگر دشوار است. عقاید دیگران را بی اعتبار می کنید و آنها را مسخره می کنید. افرادی که به نحوی در جهان بینی خودشان نمی گنجند، با ایده های خودشان همخوانی ندارند، به طور خودکار به خاطر وجودشان مورد انتقاد قرار می گیرند. اما چنین تفکری در نهایت فقط متعلق به شماست ذهن خودخواه نسبت داده. این ذهن مسئول تولید چگالی انرژی است و در نهایت باعث کاهش سطح ارتعاش ما می شود. اما درک این نکته مهم است که قضاوت‌ها نه تنها باعث آسیب به طرف مقابل می‌شوند، بلکه باعث کاهش انرژی شما نیز می‌شوند. در این زمینه، قضاوت تنها ناشی از نارضایتی خود فرد است. کسی که کاملاً راضی، خوددوست، شاد و شاد است، نیازی به قضاوت در مورد زندگی شخص دیگری ندارد. چنین شخصی دیگر به دنبال جنبه های منفی ظاهری شخص دیگری نیست، بلکه فقط جنبه های مثبت را در همه چیز می بیند. حالت درونی شما همیشه در دنیای بیرون منعکس می شود و بالعکس. سپس متوجه می‌شوید که طرد شدن پذیرفته‌شده درونی از سایر افراد، تنها ناشی از عدم پذیرش خود است. جدای از آن، آنگاه می‌دانید که خودتان حق قضاوت در مورد زندگی شخص دیگری را ندارید، که چنین ایده‌هایی فقط مضراتی را به همراه دارند و با طبیعت واقعی انسان مطابقت ندارند. اساساً، هر شخصی جهان شگفت انگیزی است که داستانی منحصر به فرد می نویسد. اما اگر زندگی کسی را مسخره می‌کنید، دوست دارید غیبت کنید، غیبت کنید و قضاوت کنید، این در نهایت فقط به کاهش فرکانس ارتعاش شما منجر می‌شود. افکار منفی، تراکم انرژی که شما در ذهن خود مشروعیت می بخشید.

4: همذات پنداری با نقش قربانی

بسیاری از مردم اغلب دوست دارند خود را قربانی ببینند. شما این احساس را دارید که همه اطرافیان شما باید تمام توجه خود را به شما معطوف کنند زیرا به نظر می رسد که خودتان پر از رنج هستید. شما دائماً به دلسوزی دیگران نیاز دارید و در درون خود ناامید می شوید، زمانی که این امر به شما داده نمی شود. شما به طور آسیب شناختی به دنبال توجه دیگران هستید و بنابراین خود را در یک چرخه معیوب گرفتار می کنید. علاوه بر این، چنین افرادی با تمام وجود به خود می گویند که قربانی شرایط هستند، سرنوشت با آنها مهربان نیست. اما در نهایت هر فردی سرنوشت خود را در دستان خود دارد. یکی است خالق واقعیت فعلی خودتان و می توانید انتخاب کنید که چگونه زندگی خود را شکل دهید. رنج، ترس و درد در آگاهی هر فرد ایجاد می شود. شما مسئول مشروعیت بخشیدن به رنج یا شادی در ذهن خود هستید. عشق به خود در اینجا یک کلمه کلیدی است. کسی که خود را کاملاً دوست دارد، از خودش راضی است و در معرض احساس تنهایی نیست، مجبور نیست خود را به سمت نقش قربانی سوق دهد. افرادی که نقش قربانی را می شناسند اغلب افراد دیگر را به خاطر مشکلات خود سرزنش می کنند. شما انگشت خود را به سمت دیگران می گیرید و آنها را مقصر رنج خود می دانید. اما همانطور که قبلاً ذکر شد، هیچ فردی مسئول آنچه در زندگی خود تجربه می کند نیست. مطمئناً به راحتی می توان دیگران را برای شکست های خود مقصر دانست، اما حقیقت این است که هیچ کس مقصر موقعیت شما نیست. اگر دوباره این را درک کنید و روند رنج را پشت سر بگذارید، اگر دوباره مسئولیت کامل زندگی خود را به عهده بگیرید، سطح ارتعاش شما به شدت افزایش خواهد یافت.

5: تکبر معنوی

به خصوص در فرآیند بیداری، مردم اغلب غرور معنوی را از خود نشان می دهند. شما این احساس را دارید که انتخاب خودتان هستید و دانشی که تعیین کرده اید فقط به شما داده شده است. شما خود را بالاتر از زندگی دیگران قرار می دهید و شروع می کنید به خودتان به عنوان چیزی بهتر نگاه کنید. در این صورت دیگر نمی توانید وضعیت هوشیاری دیگران را بپذیرید و به آنها برچسب افراد نادان بزنید. اما چنین تفکری صرفاً یک مغالطه است که توسط ذهن خودخواه خودمان تداوم یافته است. شما از نظر ذهنی خود را از "احساس ما" جدا می کنید و منحصراً به نفع خود عمل می کنید. چنین تفکری در نهایت منجر به انزوای ذهنی خود تحمیلی می شود. در چنین مواردی شما کاملاً از ذهن نفس خود عمل می کنید و به طور غریزی معتقدید که فقط شما برای حقایق بالاتر مقدر هستید. با این وجود، در این مرحله باید درک کنید که در سطح غیر مادی همه مردم به یکدیگر متصل هستند. ما همه یکی هستیم و یکی همه. هر موجود زنده ای یک جهان پیچیده است، واقعیت خاص خود را دارد، یک آگاهی/ناخودآگاه و بالاتر از همه، توانایی کشف زندگی با کمک آگاهی. هیچ کس بهتر یا بدتر نیست و هیچ کس در این زمینه دانشی ندارد که فقط به آنها داده شده است. اساساً، حتی به نظر می رسد که همه چیز موجود از قبل وجود داشته باشد. همه افکار از قبل وجود دارند، در یک فرکانس ارتعاش فردی هستند و هر فرد این فرصت را دارد که با تنظیم سطح ارتعاش خود، دوباره از دانش مربوطه آگاه شود. در نهایت، تکبر معنوی تنها منجر به این می‌شود که خودمان را از آفرینش یکپارچه قطع کنیم و فرکانس ارتعاش خود را به شدت کاهش دهیم. 

6: حسادت بیمارگونه

حسادت مشکلی است که افراد زیادی را آزار می دهد. افرادی هستند که حسادت بیمارگونه نشان می دهند. در یک رابطه، به نظر می رسد که شما منحصراً بر روی فکری تمرکز می کنید که در آن می توانید شریک زندگی خود را از دست بدهید، سناریویی که در آن شریک زندگی شما می تواند خیانت کند. گاهی اوقات شما ساعت ها در آپارتمان خود می نشینید و از آن رنج می برید، به سختی می توانید به چیز دیگری فکر کنید. منفی بودن ناشی از آن در نهایت تنها به کاهش سطح ارتعاش شما منجر می شود. شما از یک سناریوی ذهنی که در سطح فعلی وجود ندارد، چگالی انرژی دریافت می کنید. بنابراین شما نگران چیزی هستید که فقط در افکار شما زنده نگه داشته می شود. مشکل این است که حسادت منجر به خیانت همسر می شود. انرژی همیشه انرژی با همان شدت را جذب می کند (قانون رزونانس) و کسی که دائماً حسادت می کند مطمئن می شود که این سناریو می تواند در واقعیت خودش آشکار شود. جدای از آن، شما حالت حسادت خود را به دنیای خارج پرتو می دهید. در پایان روز، احساس مداوم حسادت باعث می شود که شریک زندگی خود را آزار دهید و آزادی خود را محدود کنید. با این حال، این دقیقاً برعکس خواهد بود و شریک زندگی شما فقط خود را بیشتر از شما منزوی می کند. به همین دلیل، بسیار مهم است که اجازه ندهید حس حسادت بر شما مسلط شود. شما دوباره متوجه می شوید که حسادت فقط محصول ذهن خودخواه شماست و در این راستا دوباره فرکانس ارتعاش خود را افزایش می دهید.

7: بی رحمی و سردی دل

قساوت و سردی دل، اولاً نشان می دهد چاکرای قلب بسته و ثانیا عواملی هستند که سطح ارتعاش خود را به شدت کاهش می دهند. شما همیشه میل به اثبات خود را دارید و هیچ ابایی از اعمال خشونت به دیگران ندارید. کسی که مطلقاً هیچ مشکلی با این موضوع ندارد، معمولاً سردی خاصی را از بیرون منتشر می کند. آدم این احساس را دارد که چنین افرادی یخبندان هستند، دل ندارند و ذاتاً بدخواه هستند. اما اساساً هیچ آدم بدی وجود ندارد. در اعماق هر فردی جنبه ای دلسوز و معنوی وجود دارد که فقط منتظر است دوباره زندگی شود. این جنبه پرانرژی در قلب هر انسانی وجود دارد و اگر دوباره از آن آگاه شوید و از روی عشق خود عمل کنید، از سایر موجودات زنده برای بیان فردی آنها محافظت، احترام، احترام و ارزش قائل شوید، این امر همیشه منجر به افزایش می شود. در خود فرکانس ارتعاش. بنابراین توصیه می شود که از هر نوع خشونتی خودداری کنید. شما حق ندارید خودسرانه به دیگران صدمه بزنید؛ با این کار فقط یک محیط پرانرژی متراکم ایجاد می کنید، یک حالت هوشیاری متراکم با انرژی، که به نوبه خود تأثیر بسیار پایداری بر ارگانیسم شما دارد. بدن شما به تمام افکار و احساسات واکنش نشان می دهد. در این زمینه، شخصی که اغلب مملو از نفرت و عصبانیت است، فقط به خود آسیب می رساند. شما ساختار فیزیکی خود را خراب می کنید، سطح ارتعاش خود را کاهش می دهید و در نتیجه توانایی های ذهنی خود را کاهش می دهید. به همین دلیل، توصیه می شود که حالت ذهنی مثبت و آرامی داشته باشید. جدای از آن، خشونت فقط خشونت بیشتری ایجاد می کند، نفرت فقط نفرت بیشتری ایجاد می کند و برعکس، عشق فقط عشق بیشتری ایجاد می کند. همانطور که مهاتما گاندی زمانی گفت: هیچ راهی برای صلح وجود ندارد، زیرا صلح راه است.

من از هر حمایتی خوشحالم ❤