ما انسان ها از ابتدای پیدایش همیشه در تلاش بوده ایم که شاد باشیم. ما همچنین چیزهای زیادی را امتحان می‌کنیم، متنوع‌ترین و مهم‌تر از همه مخاطره‌آمیزترین راه‌ها را طی می‌کنیم تا بتوانیم هماهنگی، شادی و شادی را دوباره در زندگی خود تجربه کنیم/تجلی کنیم. در نهایت، این نیز چیزی است که در جایی به ما در زندگی معنا می بخشد، چیزی که اهداف ما از آن بیرون می آیند. ما دوست داریم دوباره احساس عشق و شادی را تجربه کنیم، ترجیحا به طور دائمی، در هر زمان و هر مکان. با این حال، اغلب ما نمی توانیم به این هدف برسیم. ...

آیا زمانی جهانی وجود دارد که بر همه چیز در هستی تأثیر بگذارد؟ زمانی فراگیر که همه مجبورند با آن مطابقت کنند؟ نیرویی فراگیر که از ابتدای وجود ما انسان ها را پیر کرده است؟ خب، در طول تاریخ بشر، طیف گسترده‌ای از فیلسوفان و دانشمندان با پدیده زمان سروکار داشته‌اند و نظریه‌های جدیدی بارها و بارها مطرح شده‌اند. آلبرت اینشتین گفت زمان نسبی است، یعنی به ناظر بستگی دارد یا اینکه زمان بسته به سرعت یک حالت مادی می تواند سریعتر یا حتی کندتر بگذرد. البته حق با این جمله بود. ...

مردم همیشه در این فکر بوده اند که آیا آینده از پیش تعیین شده است یا خیر؟ برخی افراد تصور می کنند که آینده ما سنگ اندازی شده است و هر اتفاقی هم بیفتد، نمی توان آن را تغییر داد. از سوی دیگر، افرادی هستند که متقاعد شده‌اند که آینده ما از پیش تعیین نشده است و می‌توانیم به‌واسطه اراده آزاد خود، آن را کاملاً آزادانه شکل دهیم. اما کدام نظریه در نهایت درست است؟ آیا هر یک از این نظریه ها درست است یا آینده ما چیزی کاملاً متفاوت است. ...

در سال‌های جوانی‌ام، هرگز به حضور زمان حال فکر نمی‌کردم. برعکس، بیشتر اوقات من به سختی از این ساختار فراگیر عمل می کردم. من به ندرت از نظر ذهنی در به اصطلاح اکنون زندگی می کردم و اغلب خود را در الگوها/سناریوهای منفی گذشته یا آینده گم می کردم. در این مدت من از این موضوع آگاه نبودم و به همین دلیل بود که از گذشته شخصی یا آینده ام منفی زیادی گرفتم. ...

همه چیز در زندگی یک فرد باید دقیقاً همانطور باشد که در حال حاضر در حال انجام است. هیچ سناریویی وجود ندارد که در آن اتفاق دیگری رخ داده باشد. شما نمی توانستید چیزی را تجربه کنید، واقعاً هیچ چیز دیگری، زیرا در غیر این صورت چیز کاملاً متفاوتی را تجربه می کردید، سپس مرحله کاملاً متفاوتی از زندگی را درک می کردید. اما اغلب ما از زندگی فعلی خود راضی نیستیم، در مورد گذشته بسیار نگران هستیم، ممکن است از کارهای گذشته پشیمان شویم و اغلب احساس گناه می کنیم. ...

زمان حال لحظه ای ابدی است که همیشه وجود داشته، هست و خواهد بود. لحظه ای بی نهایت در حال گسترش که پیوسته زندگی ما را همراهی می کند و تأثیر دائمی بر وجود ما می گذارد. با کمک زمان حال می توانیم واقعیت خود را شکل دهیم و از این منبع پایان ناپذیر نیرو بگیریم. با این حال، همه مردم از نیروهای خلاق فعلی آگاه نیستند، بسیاری از افراد ناخودآگاه از زمان حال اجتناب می کنند و اغلب خود را گم می کنند ...