در دنیای امروزی، بیشتر مردم زندگی هایی دارند که در آن خدا یا جزئی است یا تقریباً وجود ندارد. به ویژه، دومی اغلب چنین است و بنابراین ما در جهانی عمدتاً بی خدا زندگی می کنیم، یعنی جهانی که در آن خدا، یا بهتر است بگوییم وجود الهی، یا اصلاً برای انسان ها در نظر گرفته نشده است، یا به صورت کاملاً منزوی تفسیر می شود. در نهایت، این به سیستم مبتنی بر انرژی متراکم/کم فرکانس ما نیز مربوط می شود، سیستمی که اولاً توسط غیبت گرایان/شیطان پرستان (برای کنترل ذهن - سرکوب ذهن ما) و ثانیاً برای رشد ذهن خودخواهانه ما، تعیین کننده ایجاد شد. مسئولیت مشترک دارد. برخی از افراد نیز تمایل دارند که به خود اجازه دهند تحت تسلط معنوی قرار گیرند و در نتیجه بیشتر مادی گرا هستند، صرفاً علمی و تحلیلی هستند و منشأ الهی احتمالی وجود ما را به شدت رد می کنند.

توهمی که در آن زندگی می کنیم

به دلیل دیدگاه صرفاً علمی و مادی خود از زندگی، شهودی، یعنی توانایی های ذهنی خود، اغلب به طور کامل نادیده گرفته می شود. به جای مشروعیت بخشیدن به حساسیت خاصی در ذهن خود، که منجر به نگاه کردن به چیزها از منظر ذهنی/روحی می شود، تفکر عقلانی غالب می شود که به شدت ذهن ما را محدود می کند. اما همانطور که دانشمند آلمانی و برنده جایزه نوبل ورنر هایزنبرگ یک بار گفت: "اولین نوشیدنی از فنجان علم شما را بی خدا می کند، اما در انتهای فنجان خدا منتظر است." هایزنبرگ با این جمله کاملاً درست می گفت و ما در حال حاضر هستیم. در موقعیتی مشابه در زمانی که بسیاری از مردم یا در حال تغییر دیدگاه الحادی خود نسبت به زندگی هستند، یا حتی در برداشت منزوی خود از خدا تجدید نظر می کنند و در عوض به بینش های پیشگامانه درباره خدا و جهان باز می گردند. به عنوان مثال، افراد بیشتر و بیشتری احساس پیوستگی را تجربه می‌کنند و تشخیص می‌دهند/درک می‌کنند که همه چیز در هستی به هم مرتبط است، در سطح معنوی جدایی وجود ندارد، اما همه چیز در سطح غیر مادی به هم متصل است. همه فقط یکی است و یکی همه است (همه خداست و خدا همه است).

جدایی فقط در افکار خودمان یا تصورات ذهنی وجودمان حاکم است، اما جدایی فی نفسه وجود ندارد و ما می توانیم خدا را برای همیشه تجربه کنیم..!!

با این حال، جدای از آن، خودشناسی های مختلف دیگری در حال حاضر مانند آتش سوزی در سراسر جهان پخش می شوند، برای مثال این دانش که خدا اساساً نمایانگر آگاهی است که در همه چیز جریان دارد، روح بزرگی که همه هستی از آن سرچشمه می گیرد. در اینجا نیز دوست دارد از شبکه ای از انرژی ها صحبت کند که روح خلاق هوشمند به آن شکل می گیرد.

توهمی که در آن زندگی می کنیم

بنابراین ما انسان ها نیز تصویری از این روح فراگیر هستیم و از بخشی از این روح (آگاهی + ناخودآگاه خود) برای کشف و شکل دادن به زندگی خود استفاده می کنیم. ما توده‌های گوشتی جامد و سفت نیستیم، عبارات صرفاً مادی نیستیم، بلکه موجوداتی روحانی/معنوی هستیم که به نوبه خود بر بدن خود حکومت می‌کنیم یا بهتر است بگوییم می‌توانیم بر آنها حکومت کنیم. به همین دلیل، خدا یا یک وجود الهی نیز حضور دائمی دارد و در هر چیزی که وجود دارد به عنوان تصویر خلاق خود تجلی می یابد. چه جهان‌ها، چه کهکشان‌ها، چه منظومه‌های شمسی، چه ما انسان‌ها، چه طبیعت، چه دنیای حیوانات و چه حتی اتم‌ها، همه چیز در این زمینه بیانگر یک روح فراگیر است، تجلی خداوند است. در نتیجه، خدا نیز دائماً حضور دارد، درست همانطور که ما انسانها مظهر جنبه ای از خود خدا هستیم و خود خدا را در قالب بیان خلاق خود نمایان می کنیم. این سیاره»، خالی است. خدا کاری به این هرج و مرج ندارد، این هرج و مرج بیشتر ناشی از افراد نامتعادل و گمراه است، یا بهتر است بگوییم نتیجه افرادی است که اولاً هرج و مرج را در روح خود مشروع کرده اند و ثانیاً هیچ ارتباط الهی ندارند (کسی که آگاهانه می کشد. ، حداقل در این لحظه خدا را در قلب خود حمل نمی کند - در لحظه قتل بسیار بیشتر در جدایی از خدا زندگی می کند و بر اساس اصول غیبی / شیطانی عمل می کند - شیطان چگونه عمل می کند؟ عمل کن؟).

با توجه به ذهن خودخواهانه خودمان، ما انسان ها اغلب جدایی خاصی از خدا را تجربه می کنیم و به زندگی نگاه می کنیم، نه از منظر ذهنی/روحانی، خیلی بیشتر از منظر سه بعدی مادی گرا..!! 

این افراد سپس در یک توهم سه بعدی خود ساخته زندگی می کنند و فقط از ذهن مادی EGO خود به خدا نگاه می کنند. آنها نمی دانند که خداوند یک نیروی روحانی فراگیر + تجلی است و در نتیجه خدا را در هر چیزی که وجود دارد نمی شناسند.

همه چیز خداست و خدا همه چیز است

در نهایت، بسیاری از مردم با جدایی خاصی از خدا زندگی می کنند، بدون اینکه بفهمند خدا برای همیشه حضور دارد یا می تواند دوباره حضور داشته باشد، به او دعا می کنند (که البته من نمی خواهم آن را محکوم یا حتی تقبیح کنم، برعکس، همه انسان ها در آن هستند. مسیر فردی او و اگر کسی هنوز خدا را نیافته است، اصلاً به خدا ایمان ندارد یا اعتقاد خود را به خدا به روش خودش ادامه می دهد، پس این کاملاً مشروع است - زندگی کن و بگذار زندگی کند!!!). به همین دلیل، ما انسان‌ها اغلب ارتباط خود را با خدا از دست می‌دهیم، یعنی زمانی که احساس بدی می‌کنیم، زمانی که به خودمان اجازه می‌دهیم تحت تسلط ذهنی بخش‌های سایه خود باشیم و در چنین لحظاتی به سادگی هیچ اصل خدا (یعنی عشق، هماهنگی و) را تجسم نمی‌کنیم. تعادل - نشانه آگاهی مسیح)، اما جدایی، طرد شدن و فقدان عشق به خود را بسیار بیشتر نشان می دهد. خوب، با این حال، با توجه به عصر کنونی دلو و فرآیند بیداری جهانی مرتبط، این جدایی به طور فزاینده ای کمتر می شود و بیشتر و بیشتر مردم تشخیص می دهند که آنها نماینده خدا یا حتی خود زندگی هستند، که به دلیل توانایی های خلاقانه خود، آن را شکل می دهند. سرنوشت خودشان هستند یا خالق واقعیت خودشان هستند.

هر چیزی در هستی تصویری از خداست، به همین دلیل ما انسان ها خود زندگی را نیز نمایان می کنیم، فضایی هستیم که همه چیز در آن شکوفا می شود، اتفاق می افتد و همچنین به وجود می آید..!!

معلم معنوی اکهارت توله نیز چنین گفت: «من افکار، احساسات، حواس و تجربیات من نیستم. من محتوای زندگیم نیستم من خود زندگی هستم، من فضایی هستم که همه چیز در آن اتفاق می افتد. من آگاهی هستم من در حال حاضر هستم من هستم". از این نظر سالم، شاد باشید و یک زندگی هماهنگ داشته باشید.