انسان موجودی بسیار چندوجهی است و ساختارهای ظریف منحصر به فردی دارد. با توجه به محدودیت ذهن سه بعدی، بسیاری از مردم بر این باورند که تنها چیزی که شما می توانید ببینید وجود دارد. اما اگر عمیقاً در دنیای فیزیکی کاوش کنید، در پایان باید دریابید که همه چیز در زندگی فقط از انرژی تشکیل شده است. و همین امر در مورد بدن فیزیکی ما نیز صادق است. زیرا علاوه بر ساختارهای فیزیکی، انسان یا هر موجود زنده ای دارای ساختارهای مختلفی است بدن های ظریف این بدن ها دلیلی هستند که زندگی ما دست نخورده باقی می ماند و برای وجود ما ضروری است. در این مقاله دقیقا توضیح خواهم داد که اینها کدام بدنه هستند و هدف از این ساختارهای مختلف چیست.

بدن حیاتی

اول از همه، من با بدن حیاتی خود شروع می کنم. این بدن ظریف مسئول حفظ تعادل ارگانیسم ما است. این حامل انرژی زندگی ما (پرانا)، نیروی درونی ما است. هر انسانی دارای این انرژی حیات بخش است. بدون آنها ما اصلا نمی توانستیم کار کنیم یا بهتر بگوییم زندگی نمی کنیم. این انرژی هر روز ما را به حرکت در می آورد و میل به ایجاد موقعیت ها و تجربیات جدید زندگی را در ما ایجاد می کند. یک بدن حیاتی قوی با این واقعیت قابل توجه است که ما بسیار با انگیزه هستیم، انرژی و شادی زیادی از خود ساطع می کنیم و عمدتاً تجسم joie de vivre هستیم. در نتیجه، افراد بی حال بدن حیاتی ضعیف یا به عبارت دقیق تر، ضعیف شده اند. در نتیجه، فرد اغلب احساس تنبلی می کند، نگرش/کاریزما اولیه بی حال و میل کمتری برای زندگی کردن دارد.

بدن ذهنی

بدن ذهنی که به عنوان بدن معنوی نیز شناخته می شود، حامل افکار، دانش ما، ذهن منطقی ما، خواسته ها و خواسته های ما است. به لطف این بدن ما می توانیم آگاهانه تجارب را در سطح فکری ایجاد و تجلی دهیم. باورها، عقاید و نگرش ما نسبت به زندگی در این جنبه ظریف لنگر انداخته است. یک بدن ذهنی متعادل، یک ذهن روشن به ما این امکان را می دهد که افکار اساسی مثبت را در زندگی ایجاد کنیم. این باعث می شود احساس اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و به شما امکان می دهد موقعیت ها را بسیار بهتر ارزیابی کنید. این افکار اولیه مثبت را می توان به این دلیل ایجاد کرد که به دلیل داشتن بدن ذهنی متعادل، ارتباطات، الگوها و طرح های زندگی ظریف را بهتر درک می کند.

یک بدن ذهنی نامتعادل اغلب از طریق جهان های فکری مخرب قابل توجه است. الگوهای افکار منفی اغلب زندگی روزمره را برای چنین افرادی تعیین می کند. این افراد بر ذهن ذهنی خود مسلط نیستند و اغلب به خود اجازه می دهند تحت سلطه رشته فکری خود قرار گیرند. افراد مبتلا اغلب این احساس را دارند که بی ارزش هستند، نمی توانند به چیزی برسند و از هوش کمتری نسبت به همنوعان خود برخوردارند. یک بدن ذهنی ضعیف نیز خود را از طریق باورها و الگوهای فکری استوار نشان می دهد. برای این افراد سخت است که در اصول خود تجدید نظر کنند و گاهی اوقات در طول زندگی خود در همان جریان فکری پافشاری می کنند بدون اینکه هرگز درباره آنها سؤال یا حتی فکر کرده باشند.

اما به محض اینکه از افکار بی حد و حصر یا قدرت خلاق خود آگاه شدید و فهمیدید که افکار را خودتان خلق می کنید، آنها را با احساسات زنده می کنید و متوجه می شوید که خود شما خالق دنیای افکار خود هستید، آنگاه نور بدن فلزی شروع به روشن شدن می کند. دوباره بدرخش

بدن عاطفی

بدن عاطفی جنبه حساس همه ماست. از طریق این بدن ما هر روز عواطف و احساسات را تجربه می کنیم. این بدن مسئول است که آیا افکار با احساسات مثبت یا منفی زنده می شوند. البته همه ما اراده آزاد داریم و بنابراین می توانیم انتخاب کنیم که افکار مثبت ایجاد کنیم یا منفی. بدن عاطفی فقط به ما اجازه ایجاد و ذخیره احساسات را می دهد. وقتی فردی دارای بدن عاطفی متعادلی است، آن شخص اغلب احساسات واضحی از شادی، عشق و هماهنگی ایجاد می کند. این افراد بیشتر اوقات مثبت هستند و از دنیای عاطفی منفی دوری می کنند.

برای این افراد احساس عشق یا به عبارت بهتر ابراز عشق کار سختی نیست. شما برای رویدادها و افراد جدید بسیار باز هستید و نگرش مثبتی دارید. از سوی دیگر، یک بدن احساسی نامتعادل، اغلب با انرژی/منفی ارتعاشی کم همراه است. اغلب این عدم تعادل منجر به انگیزه های پنهان، عصبانیت، عدم صداقت، اندوه و درد می شود. افراد مربوطه اغلب با احساسات کم ارتعاش هدایت می شوند و ابراز عشق خود به سایر افراد یا حیوانات برایشان بسیار مشکل است. اغلب این افراد خود را از عشقی که آنها را احاطه کرده است منزوی می کنند و بیشتر خود را وقف عمل پایین تر و منفی زا در زندگی می کنند.

بدن فوق علی

بدن مافوق علّی یا به عنوان ذهن خودگرا نیز شناخته می شود، مکانیسمی محافظ است که مسئول جدایی از امر الهی است. از طریق این ذهن کم ارتعاش است که ما در درجه اول منفی گرایی تولید می کنیم. این ذهن به ما اجازه می دهد کورکورانه در زندگی پرسه بزنیم و تضمین می کند که هر روز خودمان را از طریق قضاوت، نفرت، شک به خود، ترس، حسادت، حرص و خودخواهی شکل می دهیم. بسیاری از مردم دائماً توسط ذهن خودخواه خود کنترل می شوند و بنابراین زندانی ذهن خود هستند. عشق فقط به صورت مشروط در دنیای ایگو پذیرفته می شود و بیشتر به عنوان یک ضعف تلقی می شود.

بسیاری از مردم به طور کامل با ایگو آشنا می شوند و در نتیجه به خود آسیب می رسانند. اما این ذهن برای تجربه دوگانگی زندگی مهم است. به دور از ساختارها و ابعاد الهی، قطب ها و دوگانگی ها همیشه وجود دارند. این به ما این توانایی را می دهد که جهان را به "خوب و بد" تقسیم کنیم. این ذهن وجود دارد تا زندگی را بیاموزد، تجربیات منفی ایجاد کند، آنها را جمع آوری کند و سپس بفهمد که ما در زندگی به منفی گرایی نیاز نداریم. من خودم چطوری باید مثلا برای درک و قدردانی از عشق اگر فقط وجود داشت؟ دوگانگی زندگی خلق شده است تا بتوانیم از این اصل بیاموزیم و تکامل پیدا کنیم تا بفهمیم که عشق تنها جوهره در جهان است که به آن نیاز داریم و نه تجربیات خودخواهانه و آسیب رسان.

روح یا جسم روحانی

روح یا جسم روحانی بیانگر اصل الهی، جنبه شهودی و پر ارتعاش در همه ما است. این بدن منعکس کننده ماهیت واقعی انسان است و تضمین می کند که ما می توانیم از اصل الهی زندگی عمل کنیم. او آرامشی است که در پشت لباس مردم پنهان شده و مسئول رفتار با دیگران با احترام، عزت و عشق است. کسانی که با روح همذات پنداری می کنند تجسم صلح، هماهنگی، شفقت و عشق هستند. یک ارتباط عاطفی قوی همچنین ما را از قضاوت دیگران باز می دارد. تمام صفات پایین انسان در جنبه روحی هیچ پشتوانه ای پیدا نمی کند. این برعکس ذهن خودخواه است و هرگز وجود ندارد. روح فناناپذیر است و فقط می تواند وجود داشته باشد. او نوری است که در هر فردی نهفته است و هر فردی می تواند دوباره از روح خود آگاه شود، اما تعداد بسیار کمی از روح آگاه هستند و عمدتاً از جنبه های نفسانی عمل می کنند.

اکثر مردم ذهن خودگرا را می پذیرند و ناآگاهانه «جدایی از روح» را می پذیرند. اما در حال حاضر بسیاری از مردم ذهن خودخواهانه خود را می شناسند، آن را به تعویق می اندازند و بیشتر و بیشتر از روح شهودی عمل می کنند. قضاوت‌ها ناپدید می‌شوند، نفرت، حسادت، حسادت و تمام ویژگی‌های پست دیگر دیگر قابل کنترل نیستند و در عوض ما دوباره از روی عشق ابدی عمل می‌کنیم. زیرا عشق چیزی است که همه چیز را در زندگی، در هستی مشخص می کند. عشق یک ساختار پرانرژی ارتعاشی و 5 بعدی است که همیشه وجود داشته، مخالف است و خواهد بود.

هرکسی می تواند به اندازه دلخواه از این منبع انرژی عشق و هماهنگی بگیرد، زیرا این منبع انرژی تمام نشدنی است. همه چیز از عشق تشکیل شده و همیشه از عشق تشکیل خواهد شد. ما از عشق بیرون می آییم و به عشق باز می گردیم، چرخه زندگی همین است. فقط اینجا در دنیای فیزیکی و سه بعدی است که با افکار و احساسات منفی سر و کار داریم، زیرا به دلیل ذهن خودخواهانه و قانون رزونانس که بر اساس آن عمل می کند، ما تمایل داریم که رویدادهای منفی را به زندگی خود جذب کنیم تا رویدادهای مثبت.

خاطرات دنیاهای لطیف باز می گردند.

ما موجوداتی دوست داشتنی و چند بعدی هستیم و در حال حاضر شروع به یادآوری دوباره این اصل اولیه زندگی کرده ایم. حافظه بیشتر و بیشتر در حال بازگشت است و مردم در حال حاضر ارتباط مستقیم و ثابتی را با جنبه همه جا حاضر و الهی آفرینش به دست می آورند. ما خود را با بدن فیزیکی یا هر یک از بدن های ظریف دیگر شناسایی نمی کنیم و دوباره می فهمیم که ما موجوداتی چند بعدی هستیم که توانایی ایجاد تعادل در کل وجود خود را داریم. تا آن زمان، سالم و شاد بمانید و به زندگی خود در هماهنگی ادامه دهید.