همه چیز در جهان از انرژی ساخته شده است، به ویژه حالت های پرانرژی ارتعاشی یا آگاهی که جنبه ای از انرژی دارد. حالت های پرانرژی که به نوبه خود در یک فرکانس متناظر در نوسان هستند. تعداد نامتناهی فرکانس وجود دارد که تنها در منفی یا مثبت بودن آنها متفاوت است (+ فرکانس/فیلد، -فرکانس/فیلد). فراوانی یک وضعیت می تواند در این زمینه افزایش یا کاهش یابد. فرکانس‌های ارتعاش پایین همیشه منجر به تمرکز حالت‌های پرانرژی می‌شوند. فرکانس های ارتعاش یا فرکانس بالا افزایش می یابد و به نوبه خود حالت های انرژی را کاهش می دهد. به بیان ساده، منفی بودن از هر نوعی را می توان با چگالی انرژی یا فرکانس های پایین، و برعکس، مثبت بودن از هر نوعی را می توان با نور پرانرژی یا فرکانس های بالاتر برابر دانست. از آنجایی که تمام وجود یک فرد در نهایت در فرکانس مربوطه به ارتعاش در می آید، در این مقاله شما را با بزرگترین قاتل فرکانس ارتعاشی که هنوز در ذهن بسیاری از مردم وجود دارد آشنا می کنم.
مشروعیت فرکانس های ارتعاشی پایین در ذهن (قضاوت ها)
حتی آلبرت انیشتین در زمان خود می گفت که شکستن تعصب از اتم دشوارتر است و کاملاً حق داشت. این روزها قضاوت ها بیش از هر زمان دیگری مرتبط هستند. ما انسانها در این زمینه آنقدر شرطی شده ایم که به محض اینکه چیزی با جهان بینی خودمان مطابقت ندارد قضاوت می کنیم و به دانش مربوطه لبخند می زنیم. به محض اینکه یک شخص یا حتی دنیای افکار یک فرد با جهان بینی خود او مطابقت نداشته باشد یا در تصور خود از جهان قرار نگیرد، انگشت به سمت شخص مورد نظر نشانه می رود و او را مسخره می کند. از طریق قضاوت‌هایی که در ذهن خود مشروعیت می‌بخشیم، طرد درونی افراد دیگر را نیز در ذهن خود می‌پذیریم. شما نمی توانید با این شخص همذات پنداری کنید و به همین دلیل فاصله خود را حفظ کنید. همه چیز یادآور پدیده ای از جنگ جهانی دوم است، مردمی که ناخودآگاهشان به قدری مشروط به رسانه های تبلیغاتی شده بود که انگشت اتهام را به سوی یهودیان نشانه رفتند، آنها را محکوم کردند/ طرد کردند و حتی شروع به زیر سوال بردن آن نکردند، بله، که حتی عادی در نظر گرفته می شود. این دقیقا همان چیزی است که این روزها بسیاری از مردم با شایعات سر و کار دارند. شخص حق را می گیرد و به دیگران توهین می کند، آنها را طرد می کند، آنها را بدنام می کند و کاملاً خارج از حق خود عمل می کند. ذهن خودخواه بدون اطلاع از آن اما در این مرحله باید گفت که قضاوت ها و کفرگویی ها افق فکری فرد را به شدت محدود می کند یا توانایی های ذهنی او را محدود می کند.
قضاوت ها اساس پرانرژی خود را متراکم می کند..!!
به عنوان مثال، اگر اساساً چیزهایی را که با جهان بینی شما مطابقت ندارند را رد می کنید، چگونه باید افق فکری خود را گسترش دهید. شما نمی توانید بدون تعصب یا تعصب به موضوعات خاصی بپردازید، برای مطالعه هر دو روی یک سکه باز نیستید و به خاطر آن ذهن خود را محدود می کنید. علاوه بر این، قضاوت‌ها در نهایت ماهیت منفی دارند و بنابراین اساس انرژی خود را متراکم می‌کنند.
هر زندگی ارزشمند است
فرد افکار منفی در مورد شخص دیگری را در ذهن خود مشروعیت می بخشد، بنابراین فرکانس ارتعاش خود را کاهش می دهد. به ندرت چیزی در دنیای امروز وجود دارد که بار بیشتری را بر دوش ایالت پر رفت و آمد فرد بگذارد. به همین دلیل، بسیار توصیه می شود که قضاوت در جوانه را قطع کنید. در پایان، ما نه تنها پایه های پرانرژی خود را متراکم می کنیم، بلکه به طور فزاینده ای از خودمان عمل می کنیم ذهن ذهنی خارج از اینجا. اما چگونه می توانیم قضاوت کنیم؟ در آن ما دوباره درک می کنیم که هر زندگی ارزشمند است، که در آن دوباره آگاه می شویم که هر انسانی موجودی ارزشمند است، خالق منحصر به فرد واقعیت خود. همه ما در نهایت فقط بیان یک زمین اولیه الهی هستیم، یک ساختار اساسی پرانرژی که در همه چیز وجود دارد و مسئول وجود ماست. به همین دلیل ما باید به جای تحقیر دیگران، قدر همنوعان خود را بدانیم و به آنها احترام بگذاریم. جدای از این که ما حق قضاوت در مورد زندگی شخص دیگری را نداریم، یعنی چه کسی به ما این مشروعیت را می دهد؟ به عنوان مثال، اگر خودمان دیگران را قضاوت کنیم و آگاهانه آنها را کنار بگذاریم، چگونه قرار است یک جهان صلح آمیز ایجاد شود. این صلح ایجاد نمی کند، تنها نفرت است. نفرت و عصبانیت از زندگی دیگران (تنفری که اتفاقاً از عدم عشق به خود ناشی می شود، اما این داستان دیگری است).
همه ما افراد منحصر به فردی هستیم..!!
به همین دلیل باید تمام قضاوت های خود را کنار بگذاریم و به جان سایر موجودات ذی شعور احترام بگذاریم و از آنها محافظت کنیم. زیرا در نهایت همه ما انسان هستیم. همه ما گوشت و خون هستیم، 2 چشم، 2 دست، 2 پا، مغز داریم، شعور داریم، واقعیت خود را خلق می کنیم و بنابراین همه باید همدیگر را یک خانواده بزرگ بدانیم. در این زمینه، فرقی نمی‌کند که فرد از چه ملیتی باشد، چه گرایش جنسی داشته باشد، چه رنگ پوستی داشته باشد، چه دینی دارد و مهمتر از همه، چه ایمانی در اعماق قلب دارد. همه ما افراد منحصر به فردی هستیم و باید اینگونه رفتار کنیم. به همنوعان خود عشق بورزید و از آنها قدردانی کنید، دقیقاً همانطور که دوست دارید با شما رفتار کنند با آنها رفتار کنید و به دنیا کمک کنید تا کمی آرامش بیشتری داشته باشد. از این نظر سالم، شاد باشید و یک زندگی هماهنگ داشته باشید. 🙂
