همه ما واقعیت خود را با کمک آگاهی خود و فرآیندهای فکری ناشی از آن خلق می کنیم. ما می توانیم برای خود تصمیم بگیریم که چگونه می خواهیم زندگی فعلی خود را شکل دهیم و چه اقداماتی انجام می دهیم، چه چیزی را می خواهیم در واقعیت خود نمایان کنیم و چه چیزی را نه. اما جدای از ضمیر خودآگاه، ناخودآگاه نیز نقش تعیین کننده ای در شکل دادن به واقعیت خود ایفا می کند. ضمیر ناخودآگاه بزرگترین و پنهان ترین قسمتی است که عمیقاً در روان انسان لنگر انداخته است. بزرگترین پتانسیل خلاق در آن به خواب می رود زیرا ناخودآگاه مکانی است که در آن تمام افکار و رفتارهای شرطی شده ذخیره می شود.
برنامه نویسی لنگر
یکی از جنبه های اصلی که ناخودآگاه را بسیار جذاب می کند به اصطلاح برنامه نویسی است که عمیقاً در این شبکه ریشه دارد و بارها در آگاهی ما ظاهر می شود. برنامه‌نویسی اساساً به معنای رشته‌های فکری شرطی، الگوهای رفتاری، الگوهای اعتقادی و اعمالی است که مدام در حال ظهور هستند و می‌خواهند زندگی شوند. اینها افکاری هستند که عمیقاً در روان ما ریشه دارند، افکاری که بارها و بارها ظاهر می شوند و واقعیت همه جانبه ما را شکل می دهند. می تواند الگوهای فکری مثبت و منفی وجود داشته باشد که به آگاهی ما برسد. این افکار در طول زمان از طریق تجربیات و دیدگاه های ما در زندگی به وجود آمده اند و در ناخودآگاه سوخته اند. به همین دلیل، ضمیر ناخودآگاه کلید ایجاد یک واقعیت کاملاً مثبت و هماهنگ است، زیرا بیشتر افکار منفی ما منشأ خود را در ناخودآگاه دارند و تنها در صورتی ناپدید می شوند که بتوانیم دوباره آن را برنامه ریزی کنیم. شدت برنامه نویسی ذخیره شده بسیار متفاوت است و در نتیجه زمان متفاوتی برای هر رشته فکری لنگر نیاز است.
برنامه ریزی با شدت نور
یک مثال مناسب هم برای این کار دارم. در سال های جوانی، من فردی بسیار قضاوت کننده بودم و این رفتار عمیقاً در ناخودآگاه من برنامه ریزی شده بود. در آن زمان، کنوانسیون های اجتماعی و رسانه ای کور شده بودم و در نتیجه به مردمی می خندیدم که جهان بینی با من مطابقت نداشت. یک شبه متوجه شدم که قضاوت ها اشتباه هستند، فقط افق فکری خود را محدود می کنند و حق قضاوت در مورد زندگی شخص دیگری را ندارند. این درک تأثیر زیادی روی من گذاشت و باعث شد که به باور جدید من تبدیل شود. در روزهای بعد، ناخودآگاه من مدام برنامه‌ریزی‌های قدیمی قضاوت‌ها را به من نشان می‌داد، اما حالا دیگر به آن توجهی نمی‌کردم و مستقیماً به خودم می‌گفتم که قضاوت‌ها برایم فایده‌ای ندارند. با گذشت زمان، ناخودآگاهم را با این دانش جدید برنامه ریزی مجدد کردم و بنابراین این فرآیندهای عمیق و منفی فکری ناپدید شدند. بنابراین من توانستم واقعیت جدیدی خلق کنم، واقعیتی که دیگر در آن قضاوت نمی کردم. شدت نسبتاً کم بود، یعنی حذف این رشته فکری قضاوت‌کننده برای من بسیار آسان بود.
شدت اعتیاد
در مورد اعتیادها نیز مشابه است که معمولاً شدت بیشتری دارند و معمولاً حذف آنها از ضمیر ناخودآگاه دشوارتر است (البته همه چیز به شدت به ماده اعتیادآور مورد نظر بستگی دارد). اکنون سیگار کشیدن را مثال می زنم. در جامعه امروزی، بسیاری از مردم می خواهند سیگار را ترک کنند، اما اغلب در این تلاش شکست می خورند و این نه تنها به جنبه مادی مربوط می شود، یعنی به نیکوتینی که گیرنده های ما را اشغال می کند و ما را وابسته می کند، بلکه بسیار بیشتر به جنبه مادی مربوط می شود. جنبه غیر مادی، سمت ناخودآگاه انجام دهید. مشکل سیگار کشیدن این است که جدای از مواد اعتیاد آور، سیگار خود را در ضمیر ناخودآگاه می سوزاند. به همین دلیل، فرد سیگاری دائماً با افکاری در مورد سیگار کشیدن مواجه می شود، زیرا ناخودآگاه مدام این افکار را به شما یادآوری می کند. بدی آن این است که افکاری که به آنها فکر می کنید همیشه بر شدتشان افزوده می شود و وقتی سیگار می کشید به محض اینکه به خود اجازه می دهید به آنها فکر کنید بلافاصله تسلیم برنامه ریزی می شوید و احساس میل بیش از حد قوی می شود. به همین دلیل، میل تنها زمانی از بین می رود که ناخودآگاه خود را به مرور زمان در این زمینه برنامه ریزی مجدد کنید. با گذشت زمان، این افکار کمتر و کمتر می‌شوند و در نقطه‌ای از فکر شرطی سیگار در جوانه خلاص شده‌اید.
برنامه نویسی با شدت قوی
اما برنامه نویسی لنگرهایی وجود دارد که به قدرت زیادی برای حل کردن نیاز دارد. به عنوان مثال، تا بیش از یک ماه پیش من هنوز در یک رابطه 1 ساله بودم. در مرحله جدایی، بارها و بارها احساس گناه شدید در ناخودآگاهم می سوخت و من هر روز، تقریباً هر دقیقه با این احساس گناه مواجه می شدم. در این مدت من بسیار افسرده بودم و شدت آن به حدی بود که به سختی می توانستم آن را تحمل کنم. اما وضعیت بهتر شد و با گذشت زمان دوباره قدرت ناخودآگاهم را شناختم و دوباره شروع به برنامه ریزی مجدد کردم. هر بار که احساس گناه یا سایر افکار منفی ایجاد می شد، همیشه سعی می کردم هسته مثبت را درک کنم. سعی کردم تمام افکار منفی را به افکار مثبت تبدیل کنم و با اینکه در ابتدا خیلی سخت بود، با گذشت زمان شروع کردم به تبدیل رنج های خودخواسته به شادی. به عنوان مثال، به دلیل مشکلات شخصی (من هر روز علف هرز می‌کشیدم)، برای او بسیار آزار می‌دادم و ناخودآگاه من مدام باعث می‌شد رنجی را که برای او ایجاد کردم دوباره زنده کنم. از آن به بعد که چنین شرایطی پیش آمد، این کار را انجام دادم: همیشه جنبه مثبت این اتفاقات را به خودم یادآوری می کردم. به جای تحمل رنج، به خودم گفتم که همه چیز باید دقیقاً همانگونه باشد که هست، به هیچ وجه نمی توانسته باشد، که در این لحظه همه چیز همانطور که هست عالی است و از این به بعد من خواهم بود. یک دوست خوب برای او و از طریق آن من موفق شدم این برنامه تقریباً غیرقابل حل را به یک برنامه مثبت تبدیل کنم. البته کل این کار بسیار دشوار بود و اغلب مجبور بودم شکست‌ها را بپذیرم، اما پس از گذشت حدود یک ماه دیگر این افکار به سختی ظاهر می‌شدند و وقتی مورد توجه من قرار گرفتند، مستقیماً روی طرف مثبت فکر مربوطه متمرکز شدم. افکار منفی دیگر به سختی وجود دارند و اکنون افکار شادی و شادی ظاهر می شوند. با وجود اینکه این یک برنامه‌ریزی مجدد بسیار شدید و جدی بود، اما من هنوز توانستم این رنج و شادی شدید را تغییر دهم و اصل ماجرا دقیقاً در اینجاست. ایجاد یک زندگی کاملاً شاد.
مغناطیس معنوی
برای رسیدن به این هدف، لازم است از تمام موانع درونی عبور کرد، همه افکاری که در ضمیر ناخودآگاه لنگر انداخته اند و فقط به خود آسیب می رسانند، دوباره برنامه ریزی کرد. مطمئن شوید که ضمیر ناخودآگاه شما به جای افکار منفی، فقط فرآیندهای مثبت و مثبت تولید می کند. اگر بتوانید این کار را انجام دهید، وجود شما فقط با مثبت بودن، شادی، فراوانی، شادی و عشق طنین انداز می شود و در نتیجه شما به لطف آن می شوید. قانون رزونانس فقط با این انرژی پاداش داده می شود. در این صورت می‌توانید به هر آرزویی جامه عمل بپوشانید زیرا جهان همیشه به خواسته‌های یک فرد واکنش نشان می‌دهد. اما اگر غمگین هستید، پس جهان فقط غم و اندوه بیشتری به شما می دهد، آهنربای معنوی شما فقط افکار / "آرزوها؟" را به زندگی شما می کشد که همیشه با آنها طنین انداز می کنید، این یک قانون برگشت ناپذیر است. و از آنجایی که دنیای افکار شما مانند آهنربایی عمل می کند که هر چیزی را که با شما طنین انداز می شود به زندگی شما جذب می کند، بنابراین بسیار مهم است که برای تحقق رویاهای خود با شادی و عشق طنین انداز شوید. اگر خودتان را دوست داشته باشید و کاملاً خوشحال باشید، این حالت درونی را به بیرون تابش می دهید و فقط موقعیت ها، افراد و رویدادهایی را به زندگی خود جذب می کنید که با فرکانس مشابهی ارتعاش می کنند. با در نظر گرفتن این موضوع، سالم، شاد بمانید و یک زندگی هماهنگ داشته باشید.
دقیقاً همینطور است، از زمان عمل جراحی (مری) من بارها و بارها به دلیل درد شدید دچار افت شدید شدم، آنقدر قوی که فکر می کردم آیا زندگی هنوز معنی دارد یا خیر، اما به لطف همسر عزیزم و منحصر به فردش با من نزدیک شو، کم کم روتین شدم (مراجعه به دکتر، پرستاری و مراقبت) و همچنین بدخلقی ناشی از مرفین به دلیل درد شدید، پس امروز می توانم بگویم خوب است، درست مثل اینکه همه چیز خوب است. و اینها افکار و احساساتی هستند که خود را مثبت نشان داده اند و من نیز هر روز صبح به آن فکر می کنم که خیلی خوش شانس بودم که هنوز زنده هستم. 1 زندگی و من نمی خواهم آن را تا دیر وقت که پیر شدم به مرگ تسلیم کنم. mfG