آیا رسیدن به جاودانگی جسمانی امکان پذیر است؟ تقریباً همه در طول زندگی خود با این سؤال جذاب سروکار داشته اند، اما به ندرت کسی به بینش های اساسی رسیده است. دستیابی به جاودانگی فیزیکی یک هدف بسیار ارزشمند خواهد بود و به همین دلیل بسیاری از مردم در تاریخ گذشته بشر به دنبال راهی برای اجرای این پروژه بوده اند. اما واقعا پشت این هدف به ظاهر دست نیافتنی چیست؟ آیا واقعاً می توان از نظر جسمی جاودانه شد؟

هر موجود زنده ای جنبه های جاودانه دارد!

اصولاً هر موجود زنده ای جنبه های فناناپذیری دارد. از آنجایی که در نهایت هر چیزی در هستی شامل حالات پرانرژی است که به نوبه خود در فرکانس ها ارتعاش می کنند، هر انسانی دارای جنبه های جزئی جاودانه است، زیرا در نهایت هر انسانی دقیقاً از این همگرایی ظریف تشکیل شده است که همیشه وجود داشته است. در اعماق ماده، که در نهایت فقط انرژی متراکم را نشان می دهد، یک شبکه پر انرژی بی نهایت وجود دارد که روح هوشمند به آن شکل می دهد. این میدان های نیروی پرانرژی همیشه وجود داشته، وجود دارد و خواهد بود. اساساً، این به این واقعیت نیز مربوط می شود که این حالات غیر مادی، که پیوسته وجود ما را مشخص می کنند، از مکانیسم های بی زمان-فضا تشکیل شده اند. فضا-زمان بر این حالت ها تأثیر نمی گذارد، رفتاری مشابه با افکار ما دارد. در افکار ما نه مکان و نه زمان وجود دارد، شرایطی که به این معنی است که می توانیم هر چیزی را که می خواهیم بدون اینکه تحت هیچ محدودیتی قرار بگیریم تصور کنیم.

با این حال، ساختارهای فیزیکی ما می توانند در طول زمان تحلیل بروند، اما روح ما، حضور شهودی ما، هرگز نمی تواند از بین برود. وجود پرانرژی ما در همه جا حاضر است و به دلیل ساختار 5 بعدی بدون مکان و زمان، غیر قابل تجزیه است. وقتی می میریم یا وقتی بدن فیزیکی ما متلاشی می شود و این تغییر فرکانس عظیم را به عنوان یک روح پاک تجربه می کنیم، حضور فیزیکی خود را از دست می دهیم، اما اساس ذهنی ما به وجود خود ادامه می دهد (اصولاً مرگ نیز وجود ندارد، فقط یک تغییر فرکانس است که منجر به این واقعیت است که ما مرحله جدیدی از زندگی را تجربه می کنیم). اگر این جنبه را به دل بگیرید، می‌فهمید که در حال حاضر جاودانه هستید، حتی اگر این جنبه فقط به اساس ظریف انسانی اشاره داشته باشد. اما در مورد هیکل چطور؟ بدن فیزیکی نیز می تواند به حالت فنا ناپذیر برسد.

جاودانگی فیزیکی نتیجه یک واقعیت کاملاً ناب ​​است

همه چیز ممکن است. هر چیزی که بتوانید تصور کنید نیز ممکن است. برای انجام این امر، برای ایجاد یک واقعیت کاملاً مثبت، باید الزامات مختلفی برآورده شود. همانطور که قبلاً در متن ذکر شد، ارگانیسم انسان از حالت های پر انرژی تشکیل شده است.

مثبت بودن/ارتعاش زیاد/انرژی نوری از هر نوعی که باشد سطح ارتعاش ما را افزایش می دهد و منفی بودن/انرژی ارتعاشی کم/ چگالی انرژی ساختار فیزیکی و روانی ما را تحت فشار قرار می دهد و سطح ارتعاش ما را به زیرزمین می کشد و حالت انرژی ما را متراکم می کند. بنابراین، برای دستیابی به جاودانگی، لازم است سطح ارتعاش خود را از طریق مثبت گرایی افزایش داد/فشار زدایی کرد، به گونه ای که فرد دوباره حالتی کاملا غیر مادی و سبک را به خود بگیرد (فردی جاودانگی فیزیکی را در واقعیت خود نشان می دهد). بسیار خوب، سعی می کنم آن را متفاوت بیان کنم. هر چه شادتر باشید، پایه انرژی شما سریعتر/بالاتر می لرزد، احساس سبکی بیشتری خواهید داشت. از آنجایی که واقعیت کامل فرد در نهایت فقط از انرژی تشکیل شده است، می‌توان این ادعا را نیز داشت که هر چه شادتر باشد، پایه انرژی خود بالاتر می‌لرزد. در نقطه ای به حالتی می رسی که چنان از حالت فشرده خارج می شود که تمام وجودت غیر مادی می شود.

واقعیت خود شخص (هر فرد خالق واقعیت خود است) سپس با فرکانس بالایی می لرزد که بدن خود یک حالت کاملاً سبک/اثیری به خود می گیرد. پس از آن شما به طور کامل به عنوان موجودی پرانرژی و بدون فضا به وجود خود ادامه می دهید و سپس توانایی هایی را به دست می آورید که حتی در وحشیانه ترین رویاهای خود هرگز نمی توانستید تصور کنید. هنگامی که به این حالت دست یافتید، می توانید آگاهانه دوباره به واقعیت تبدیل شوید و این با کاهش مجدد سطح ارتعاش خود صرفاً از طریق قدرت آگاهی خود اتفاق می افتد. به نظر من این نیز پدیده فرشته را توضیح می دهد. به این ترتیب فرشتگان افرادی هستند که با ایثار خالص به این حالت جاودانه دست یافته اند.افرادی که بر تجسم خود مسلط شده اند). هنگامی که یک فرشته دوباره در دنیای فیزیکی ظاهر می شود، مانند یک کره نورانی بزرگ که از ناکجاآباد ظاهر می شود و سپس شکل فیزیکی به خود می گیرد، بر مردم تأثیر می گذارد. اما ترفندهای ساده دیگر برای رسیدن به چنین حالتی کافی نیست. برای رسیدن به جاودانگی جسمانی، الزامات زیادی وجود دارد که باید رعایت شوند.

رژیم غذایی برای سطح ارتعاش خود تعیین کننده است

اول از همه، شما باید رژیم غذایی خود را اصلاح کنید. این بدان معناست که شما باید کاملاً طبیعی غذا بخورید. از آنجایی که همه چیز شامل حالات پر انرژی است، غذای ما نیز منحصراً از انرژی تشکیل شده است. اما همه غذاها دارای سطح ارتعاش سالم یا سبک نیستند. برعکس، اکثر غذاهایی که در دسترس ما قرار می گیرند معمولا سطح ارتعاش بسیار پایینی دارند. از یک طرف، این به این دلیل است که مواد غذایی ما توسط صنایع غذایی آلوده شده است. بیشتر غذاها با افزودنی های شیمیایی بی شماری غنی شده اند که به نوبه خود کیفیت غذاها را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. برای رسیدن به جاودانگی فیزیکی، مهم است که از همه این افزودنی‌های مصنوعی اجتناب کنید، زیرا همه این افزودنی‌ها سطح ارتعاش خود را به شدت کاهش می‌دهند (نتیجه یک پایه از نظر انرژی متراکم‌تر است که منجر به ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن می‌شود، که به نوبه خود باعث تقویت بیماری ها). .

برای اینکه بتوانید پایه انرژی خود را بیشتر ارتعاش کنید، باید تا حد امکان طبیعی غذا بخورید، یعنی باید مقدار زیادی آب زلال، ترجیحا آب چشمه شیرین بنوشید، باید کاملاً از غذاهای غنی شده با مواد افزودنی شیمیایی اجتناب کنید، باید یک مقدار زیادی میوه سبزیجات تازه و محصولات غلات کامل بخورید. تا آنجا که ممکن است باید از پروتئین ها و چربی های حیوانی پرهیز شود، به ویژه پروتئین های حیوانی از اسیدهای آمینه تشکیل شده است که اسیدساز هستند و این به نوبه خود تأثیر منفی بر محیط سلولی ما دارد. اگر بتوانید به طور کاملاً طبیعی خود را تغذیه کنید، متوجه خواهید شد که این تأثیر بسیار مثبتی بر سلامت جسمی و جسمی شما دارد.

ذهن باید عاری از شک و قضاوت باشد

اگر سال ها پیش کسی به من می گفت که می توان به جاودانگی رسید، من فقط به آن شخص لبخند می زدم و درباره آن قضاوت می کردم. اما در آن زمان، ذهن من هنوز آزاد نشده بود و به شدت توسط ذهن خودخواهم کور شده بود. با این حال، زمانی فرا رسید که متوجه شدم حق قضاوت در مورد زندگی دیگران را ندارم و اجازه ندارم به دنیای ایده های دیگران لبخند بزنم، زیرا این در نهایت فقط مانع زندگی من می شود. توسعه خود به عنوان مثال، اگر به موضوعی از پایه لبخند بزنید یا حتی روی آن اخم کنید، چگونه قرار است به جاودانگی برسید؟ چنین نگرش منفی فقط یک چیز تولید می کند و آن چگالی انرژی است.

به همین دلیل، بسیار مهم است که به جای قضاوت کورکورانه درباره افکار دیگران، با همه چیز در زندگی برخورد عینی داشته باشیم. اگر این را درونی کنید و قضاوت های خود را در جوانی خنثی کنید، تأثیر زیادی بر زندگی شما خواهد داشت. شما ذهن خود را باز می کنید و بنابراین می توانید بدون تعصب با موضوعات انتزاعی برخورد کنید. ایمان نیز مستقیماً با این احکام مرتبط است. اگر من چیزی را محکوم کنم، نمی توانم آن را باور کنم. در این زمینه، شک و تردیدها اغلب به وجود می آیند، اما شک به نوبه خود فقط ذهن خود را محدود می کند و محدودیت هایی را در ذهن خود ایجاد می کند.

برای بازگشت به باور، الگوهای اعتقادی خود همیشه تا حدودی مسئول ایجاد واقعیت خود هستند. آنچه شما به آن اعتقاد دارید و 100٪ به آن متقاعد هستید همیشه به عنوان حقیقت در واقعیت شما ظاهر می شود. به عنوان مثال، شما متقاعد شده اید که خود خورشید سرد است و گرما فقط به دلیل اصطکاک با جو زمین به وجود می آید، سپس این دیدگاه بخشی از واقعیت شماست، اطلاعاتی که به عنوان یک حقیقت در زندگی خود تشخیص داده اید. یکی دیگر از عوامل مهم قدرت اراده شماست. برای مثال، اگر من هر چیزی را که مضر است کنار بگذارم (مثلاً: سیگار را ترک می کنم، رژیم غذایی خود را تغییر می دهم، و کلاً تمام وسوسه هایی که سطح ارتعاش من را پایین می آورند کنار می گذارم) آن وقت این انصراف من را ترک می کند. اراده به شدت رشد می کند.

چشم پوشی اولیه که برنامه ریزی مجدد ضمیر ناخودآگاه به قدرت زیادی نیاز دارد، اما با گذشت زمان خواهید دید که نیروی اراده تازه به دست آمده به شما قدرت بسیار زیادی می دهد و دیگر نمی خواهید این حالت منحصر به فرد را از دست بدهید. رسیدن به جاودانگی به قدرت زیادی نیاز دارد و حتی اگر برای بسیاری از مردم غیرممکن به نظر برسد، فقط می توانم بگویم که ایمان می تواند کوه ها را جابجا کند. همه چیز ممکن است، هر چیزی که می توانید تصور کنید قابل تحقق است، هر چیزی که قابل تصور باشد قابل تجلی است. از این نظر سالم، شاد باشید و یک زندگی هماهنگ داشته باشید.

من از هر حمایتی خوشحالم ❤