عشق به خود امری ضروری و بخش مهمی از زندگی یک فرد است. بدون عشق به خود ما دائماً ناراضی هستیم، نمی توانیم خود را بپذیریم و بارها از دره های رنج عبور می کنیم. دوست داشتن خود نباید خیلی سخت باشد، درست است؟ در دنیای امروز دقیقا برعکس است و بسیاری از مردم از کمبود عشق به خود رنج می برند. مشکل این است که فرد نارضایتی یا ناراحتی خود را با کمبود عشق به خود مرتبط نمی داند، بلکه سعی می کند مشکلات خود را از طریق تأثیرات بیرونی حل کند. شما به دنبال عشق و خوشبختی در خودتان نیستید، بلکه خیلی بیشتر در بیرون، شاید در شخص دیگری (یک شریک آینده)، یا در کالاهای مادی، پول یا حتی وسایل تجملی مختلف جستجو می کنید.
عدم تعادل درونی همیشه به دلیل عدم عشق به خود است
وقتی واقعاً شروع به دوست داشتن خودم کردم، خودم را از هر چیزی که برایم سالم نبود رها کردم، از غذا، مردم، چیزها، موقعیت‌ها و هر چیزی که مرا پایین می‌کشید و از خودم دور می‌کرد. در ابتدا آن را خودخواهی سالم نامیدم، اما امروز می دانم که این عشق به خود است! این نقل قول از بازیگر بریتانیایی چارلی چاپلین آمده و کاملاً درست است. امروزه بسیاری از مردم از کمبود عشق به خود رنج می برند. این معمولاً در عدم پذیرش خود یا عدم اعتماد به نفس منعکس می شود. دقیقاً به همین ترتیب، فقدان عشق به خود چنان تأثیری دارد که فرد معمولاً به طور گسترده در شرایط خود غرق می شود و با عدم تعادل درونی روزانه مواجه می شود. اجزای زن و مرد شما در تعادل نیستند و معمولاً یکی از این قسمت ها را به شکلی افراطی زندگی می کنید. اگر خودتان را دوست ندارید، این در ادراک خودتان نیز منعکس می شود. غالباً شخص از روی نارضایتی خاصی به دنیای بیرون نگاه می کند، زندگی افراد دیگر را قضاوت می کند، ممکن است حسادت نشان دهد یا حتی پر از نفرت شود. همین امر در مورد افرادی که مدام غمگین هستند و بارها و بارها برای خود متاسف هستند صدق می کند. در نهایت، این تنها به دلیل عدم عشق به خود است. اگر مثلاً شریکی از شما جدا شد و در نتیجه به افسردگی عمیق فرو رفتید و ماه ها غمگین هستید و نمی توانید از این رنج رهایی پیدا کنید، این احساس منفی در نهایت فقط به دلیل عدم عشق به خودتان است.
کسی که خودش رو دوست داره خیلی بهتر با جدایی ها کنار میاد..!!
اگر کاملاً خود را دوست داشتید و از زندگی خود، از وضعیت روحی و روانی درونی خود راضی بودید، چنین جدایی به سختی شما را سنگین می کرد، برعکس، می توانستید شرایط را بپذیرید، با آن کنار بیایید، آن را ببندید و قادر خواهید بود. برای حرکت به جلو در زندگی بدون نیاز به افتادن در یک سوراخ عمیق. به هر حال، بسیاری از جدایی ها به دلیل عدم علاقه شریک به خود آغاز می شود. شریکی که خود را دوست ندارد بارها با ترس از دست دادن یا سایر درگیری های درونی مواجه می شود که در نهایت بر طرف مقابل تأثیر می گذارد.
حسادت از عدم عشق به خود است..!!
این عدم عشق به خود نیز می تواند منجر به حسادت شود. شما دائماً در ترس از دست دادن شریک زندگی خود به خاطر شخص دیگری زندگی می کنید، احساس می کنید لیاقت خود را ندارید، اعتماد به نفس کمتری نشان می دهید و به دلیل عدم عشق به خود، از عشقی که فقط از طریق تأثیرات بیرونی به دست می آورید می ترسید. ) قادر به از دست دادن. کسی که خودش را دوست دارد و قدردانش است، این ترس را نخواهد داشت و به خوبی می‌داند که به خاطر عشق به خود هرگز چیزی را از دست نخواهد داد، زیرا به هر حال در واقعیت خود کامل است (شما نمی‌توانید چیزی را غیر از آنچه دارید از دست بدهید. قبلا نشنیده اند).
عشق به خود باعث جذب فراوانی و ثروت می شود
آیا افرادی را می شناسید که به نظر می رسد همه چیز برایشان پرواز می کند؟ افرادی که کاریزما فوق العاده ای دارند به راحتی فراوانی را به زندگی خود جذب می کنند، خواه رفاه، عشق، شادی، انرژی زندگی یا چیزهای مثبت دیگر. افرادی که با آنها این احساس را دارید که آنها فقط چیز خاصی هستند، بله، جذابیت آنها به سادگی شما را طلسم می کند. چیزی که این افراد را در این زمینه بسیار جذاب می کند، یک ترفند پنهانی یا چیز دیگری نیست، بلکه خودخواهی بسیار بیشتر است که این افراد در خود دوباره کشف کرده اند. قدرت عشق به خود که هر روز در آن ایستاده اند و واقعیت مثبتی را از آن می گیرند، آنها را به شدت جذاب می کند. این افراد برای افراد دیگر نیز بسیار جذاب هستند و اغلب جاذبه ای جادویی برای جنس مخالف دارند. افرادی که خود را دوست دارند، با خود در صلح و آرامش هستند و از زندگی خود خوشحال هستند، از نظر ذهنی با فراوانی طنین انداز می شوند. به خاطر اینکه قانون رزونانس انرژی همیشه انرژی با همان شدت را جذب می کند. کسی که عاشق خودش است، این ارتباط عمیق را به خودش، این عشق به خود، ساطع می کند و بعد مثل آهنربا چیزهای مثبت بیشتری یا بهتر بگوییم عشق بیشتری را به زندگی خودش جذب می کند. در نهایت، کائنات همیشه به افکار و احساسات فرد واکنش نشان می دهد. هرچه طیف ذهنی شما مثبت تر باشد، افکار مثبت و شرایط مثبت بیشتری را به زندگی خود جذب خواهید کرد. جدای از آن، افراد خوددوست از این احساس به دنیای بیرونی خود می نگرند و همیشه در موقعیت ها نکات مثبت را می بینند، حتی اگر ماهیت ظاهری منفی داشته باشند.
اگر خودت را دوست نداشته باشی بیماری ها را برای همیشه وارد زندگی خودت می کنی..!!
به این دلایل، عشق به خود نیز کلید شفا است. مهم نیست که یک فرد در زندگی خود چه بیماری هایی دارد، چه ناراحتی ها/مشکلات روانی یا بیماری ها/بیماری های جسمی، با کمک عشق به خود فرد می تواند دوباره خود را به طور کامل درمان کند. به محض اینکه دوباره توانستید کاملاً در عشق به خود بایستید، معجزات اتفاق می افتد. طیف فکری شما دوباره کاملاً مثبت می‌شود و به همین دلیل دوباره شرایط مثبتی را وارد زندگی خود می‌کنید. در عین حال، ساختار فیزیکی و ذهنی شما بهبود می یابد.
افکار منفی بدن لطیف ما را متراکم می کند، سیستم ایمنی بدن ما را ضعیف می کند..!!
در این مرحله باید گفت که علت اصلی یک بیماری همیشه در یک طیف فکری منفی نهفته است. افکار منفی در نهایت حالت‌های پرانرژی هستند که فرکانس ارتعاش پایینی دارند و انرژی که در فرکانس‌های پایین ارتعاش می‌کند، همیشه پایه انرژی خود را متراکم می‌کند. این اثر سپس به این واقعیت منجر می شود که انرژی در بدن ما دیگر نمی تواند آزادانه جریان یابد، نتیجه یک سیستم ایمنی ضعیف، یک محیط سلولی اسیدی است که به نوبه خود باعث ترویج بیماری ها می شود. فقدان عشق به خود نیز همیشه به دلیل عدم ارتباط با ذهن ذهنی است. به عبارت ساده، روح مسئول تولید افکار مثبت است. بیان ذهن خودگرا به نوبه خود در افرادی که عشق به خود ندارند به طور قابل توجهی بارزتر است. این ذهن مسئول ایجاد افکار منفی، تولید تراکم انرژی است.
عشق به خود به شما اجازه می دهد از ذهن معنوی خود عمل کنید
به عنوان مثال، اگر مضطرب، حسود، غمگین، رنجور، عصبانی، قضاوت کننده و غیره هستید، در آن لحظه از ذهن خودخواهانه خود عمل می کنید، خود واقعی خود، ماهیت روح خود را سرکوب می کنید و در نتیجه به تدریج بدتر و دورتر می شوید. خود را از آن از عشق درونی خود. کسی که در قدرت عشق به خود است، بسته به میزان عشق به خود از ذهن معنوی خود به طور فزاینده عمل می کند. علاوه بر این، این فرد با محیط خود احساس ارتباط می کند و احساس جدایی ذهنی یا حتی احساس انزوای ذهنی را تجربه نمی کند. در اینجا نیز مجدداً متذکر می شوم که مشکلات عاطفی خود شما همیشه باید به شما بفهماند که خود را از خود الهی خود دور کرده اید. اساساً هر موجود زنده ای بیانگر یک همگرایی الهی، بیان یک منبع هوشمند یا بیانی جذاب از یک آگاهی فراگیر است و در پایان روز نمایانگر یک جهان منحصر به فرد است. هر چه از خود واقعی خود دورتر باشید خودت را دوست داشته باشی، هر چه کمتر این بیان الهی را در وجودت تصدیق کنی، کمتر از آن آگاهی داری.
هر انسانی پتانسیل رشد عشق به خود را دارد..!!
به همین دلیل، عشق به خود ضروری است تا بتواند دوباره قدرت خود درمانی خود را فعال کند و مهمتر از همه، بتواند تعادل درونی را بازگرداند. هرگز فراموش نکنید که این پتانسیل عمیقاً در پوسته انسانی شما لنگر انداخته است و شما می توانید این پتانسیل را در هر زمانی با توجه به پایه ذهنی خلاق خود توسعه دهید. با این توجه، سالم، شاد و با عشق به خود زندگی کنید.
