اصل هرمتیک قطبیت و جنسیت یکی دیگر از قوانین جهانی است که به بیان ساده بیان می کند که جدای از همگرایی پرانرژی، تنها حالت های دوگانه گرا حاکم است. حالت های قطبی را می توان در همه جای زندگی یافت و برای پیشرفت در رشد معنوی خود مهم هستند. اگر ساختارهای دوگانه وجود نداشت، در آن صورت فرد تحت یک ذهن بسیار محدود قرار می گرفت، زیرا از جنبه های قطبی بودن آن آگاهی نداشت. توانست مطالعه کندبه عنوان مثال، چگونه می توان عشق را درک کرد و قدردان آن بود اگر فقط عشق وجود داشت و نمی توانست تجربه ای متضاد داشته باشد.
حضور دوگانه برای پیشرفت شما بسیار مهم است!
به همین دلیل، یادگیری دوگانگی از این اصل زندگی مهم است. همه ما روح های مجسم شده ای هستیم که در این دنیای مادی متولد می شویم و به دلیل دوگانگی تجربیات مثبت و منفی کسب می کنیم. این تجربیات به طور کامل در خدمت رشد جسمی و ذهنی ما هستند. تجربیات و رویدادهای منفی مسئولیت ماست ذهن خودخواه تولید شده است. همه ما خالق واقعیت خود هستیم و بنابراین می‌توانیم انتخاب کنیم که چه تجربیاتی را می‌خواهیم داشته باشیم و می‌خواهیم زندگی خود در کدام جهت حرکت کند. بر این اساس، خود ما مسئول هستیم که آیا رویدادهای مثبت یا منفی را در واقعیت خود نمایان می کنیم. اما تجربیات منفی برای اینکه بتوانیم از آنها درس بگیریم، به منظور به دست آوردن بینش عمیق تری نسبت به روان خود، مهم هستند.
از آنجایی که ما توانایی تجربه تجربیات منفی را داریم، می‌دانیم که فقط به این تجربیات پایین‌تر نیاز داریم تا از آنها یاد بگیریم که برای شکوفایی خودمان مهم هستند. منفی بافی به شکل غم، نفرت از خود، درد و غیره حالت پرانرژی خود را متراکم می کند، اما برای پیشرفت در زندگی بسیار مفید است، زیرا از این تجربیات ظاهراً مسدود کننده، ما قدرت، شجاعت زیادی می گیریم و قادر به انجام آن هستیم. پس از آن برای جلب قدرت زیاد (بزرگترین درس های زندگی از طریق درد آموخته می شود). جدای از آن، ساختارهای دوگانگی نیز برای تجربه جدایی از خدا یا الوهیت مهم هستند. اساساً هر چیزی که وجود دارد خداست زیرا هر چیزی که در هستی وجود دارد، همه حالات مادی و غیر مادی فقط بیان یک آگاهی فراگیر است که خود را از طریق تجسم فردی می کند و خود را دائماً تجربه می کند. از آنجایی که انسان فقط یک موجود ظریف است و در تمام جنبه های آن کاملاً از انرژی/آگاهی تشکیل شده است، ما خود خدا هستیم. اما خدا یا ساختارهای اصلی انرژی هیچ قطبی ندارند. ما فقط خودمان دولت های دوگانه ایجاد می کنیم، این ها از آگاهی ما برمی خیزند و توسط آن ایجاد می شوند.
هر چیزی دو طرف دارد!
در دنیای فیزیکی ما همیشه دو طرف وجود دارد. مثلاً چون گرما هست سرما هم هست، چون نور هست تاریکی هم هست که واقعاً فقط نبود نور است و برعکس. با این وجود، هر دو طرف همیشه به هم تعلق دارند، زیرا اساساً همه چیز مخالف و در عین حال یکی است. گرما و سرما فقط در این تفاوت دارند که هر دو حالت فرکانس متفاوتی دارند، الگوی انرژی متفاوتی دارند. اما هر دو دولت از یک ساختار اساسی ظریف و فراگیر تشکیل شده اند و بدون مخالفت آنها نمی توانند وجود داشته باشند. در مورد دهان یا مدال دقیقاً یکسان است، هر دو طرف متفاوت هستند و در عین حال در کل یک مدال را تشکیل می دهند. این اصل را می توان در مورد انسان نیز به کار برد. اصل قطبیت و جنسیت نیز بیان می کند که هر چیزی در درون دوگانگی دارای عناصر مؤنث و مذکر است. حالت های مردانه و زنانه در همه جا یافت می شود.
زنانگی فقط به دلیل مردانگی و بالعکس می تواند وجود داشته باشد، و با این حال هر دو طرف از یک واحد و بلوک های اساسی زندگی بدون قطبیت تشکیل شده اند، هر دو طرف از آگاهی تشکیل شده اند و واقعیت خود را با آن ایجاد می کنند. بر این اساس، همه چیز در یک زمان مرد و زن است. زن ها جنبه های مردانه دارند و مردان جنبه های زنانه دارند. دو عنصر کاملاً متفاوت و در عین حال در کمال خود یکی هستند. در زندگی همه چیز همینطور است. به عنوان مثال، مغز ما دارای یک نیمکره مرد و یک نیمکره زن (نیمکره راست - نیمکره مغز زن، نیمکره مغز چپ - مرد) است.
به دور از دوگانگی فقط "من هستم" وجود دارد
منطقاً در درون دوگانگی فقط حالت‌های دوگانه غلبه دارند، اما جدای از دوگانگی فقط حالت‌هایی بدون قطب وجود دارند که من خالص هستم (من هستم = حضور الهی، زیرا فرد خالق واقعیت فعلی خود است). به دور از رویدادهای گذشته و آینده (گذشته و آینده فقط در ذهن ما وجود دارد) فقط حال ابدی وجود دارد، لحظه ای در حال گسترش که همیشه بوده، هست و خواهد بود. هنگامی که شخص به طور کامل با حضور الهی خود یکی می شود و فقط خارج از ساختارهای فعلی عمل می کند، دیگر قضاوت نمی کند و چیزها/رویدادها را به خوب یا بد تقسیم نمی کند، آنگاه دوگانگی غلبه می کند.
سپس شروع به ارزیابی موقعیت ها نمی کنید و فقط جنبه های الهی وجود خود را در همه چیز می بینید. به عنوان مثال، شما دیگر بین خوب و بد فرق نمی‌گذارید، زیرا می‌دانید که این تفکر فقط از ذهن قضاوتی شما ناشی می‌شود. از این نظر سالم، شاد باشید و یک زندگی هماهنگ داشته باشید.
