ناخودآگاه بزرگترین و پنهان ترین بخش ذهن ماست. برنامه نویسی خودمان، یعنی باورها، اعتقادات و سایر ایده های مهم در مورد زندگی، در آن لنگر انداخته اند. به همین دلیل، ضمیر ناخودآگاه نیز جنبه خاصی از انسان است، زیرا مسئول ایجاد واقعیت خود ماست. همانطور که بارها در متون خود ذکر کرده ام، کل زندگی یک فرد در نهایت محصول ذهن اوست، تخیل ذهنی او. در اینجا فرد همچنین دوست دارد از فرافکنی غیر مادی ذهن خودمان صحبت کند. با این حال، روح تنها از آگاهی خود ما تشکیل نمی شود، بلکه در نهایت مراد از تعامل پیچیده آگاهی و ناخودآگاه روح است که تمام واقعیت ما از آن بیرون می آید.
ناخودآگاه را دوباره برنامه ریزی کنید
ما آگاهانه هر روز از آگاهی به عنوان ابزاری برای شکل دادن به زندگی خود استفاده می کنیم. به همین دلیل، می‌توانیم به شیوه‌ای خودمختار عمل کنیم، می‌توانیم برای خود انتخاب کنیم که کدام افکار را در ذهن خود مشروعیت می‌بخشیم و کدام را نه. ما می توانیم خودمان انتخاب کنیم که چگونه سرنوشت خود را شکل دهیم، در آینده چه مسیری را طی خواهیم کرد، چه افکاری را در سطح مادی درک می کنیم، می توانیم آزادانه مسیر بعدی خود را در زندگی شکل دهیم و زندگی ای بسازیم که به نوبه خود کاملاً با ما مطابقت دارد. ایده های خود با این وجود، ناخودآگاه خود ما نیز در این طرح جریان دارد. در واقع، ناخودآگاه برای خلق واقعیتی که ماهیت کاملاً مثبت دارد، ضروری است. در این زمینه می توان ناخودآگاه ما را با یک کامپیوتر پیچیده که انواع برنامه ها در آن نصب شده است مقایسه کرد. این برنامه ها به نوبه خود با باورها، باورها، عقاید درباره زندگی، شرطی شدن کلی و حتی ترس ها و اجبارها برابری می کنند. تا آنجا که به این موضوع مربوط می شود، این برنامه ریزی به طور مکرر به آگاهی روزانه ما می رسد و در نتیجه بر رفتار خود ما نیز تأثیر می گذارد.
جهت گیری ذهن خود ما زندگی ما را تعیین می کند. به ویژه باورها، اعتقادات و عقاید خودساخته در مورد زندگی، مسیر بعدی زندگی ما را نیز تعیین می کند..!!
اما مشکل این است که ناخودآگاه بسیاری از افراد مملو از برنامه‌های منفی است و بنابراین اغلب اتفاق می‌افتد که ما انسان‌ها زندگی‌ای را خلق می‌کنیم که با رفتار منفی مشخص می‌شود. در این رابطه، اغلب اعتقادات و باورهای درونی است که بر پایه ترس، نفرت یا آسیب استوار است. این باورها، نگرش ها و باورها معمولاً به شکل زیر هستند:
- من نمی توانم این کار را انجام دهم
- که کار نمی کند
- من به اندازه کافی خوب نیستم
- ich bin nicht schon
- باید این کار را بکنم وگرنه اتفاق بدی برایم می افتد
- من آن را می خواهم/نیاز دارم، وگرنه حالم خوب نیست/چیز دیگری ندارم
- من ندارم
- او چیزی نمی داند
- او یک احمق است
- من به طبیعت اهمیت نمی دهم
- زندگی بد است
- من گرفتار بدشانسی هستم
- دیگران از من متنفرند
- من از دیگران متنفرم
همه اینها در نهایت نگرش ها و باورهای منفی هستند که واقعیتی منفی ایجاد می کنند که نه تنها به ما آسیب می رساند، بلکه می تواند به اطرافیانمان نیز آسیب برساند. در این رابطه، همچنین به نظر می رسد که ذهن خودمان به عنوان یک آهنربای قدرتمند عمل می کند و هر آنچه را که با آن طنین انداز می شود به زندگی ما می کشاند. به عنوان مثال، اگر خود را باور دارید که بدشانسی به دنبال شما خواهد آمد و فقط اتفاقات بد برای شما رخ می دهد، این اتفاق ادامه خواهد داشت. نه به این دلیل که زندگی یا کائنات به معنای بد شما هستند، بلکه به این دلیل که شما بر اساس نگرش خود نسبت به آن زندگی می سازید که در آن چنین تجربیات منفی به طور خودکار جذب می شوند. همه چیز به جهت گیری وضعیت هوشیاری خودمان بستگی دارد و این تنها زمانی می تواند تغییر کند که باورها و باورهای خود را در مورد زندگی تجدید نظر کنیم و متعاقباً آنها را تغییر دهیم. به عنوان مثال، چند سال پیش، قبل از اینکه با اولین محتوای معنوی ارتباط برقرار کنم، فردی بسیار قضاوت کننده و متواضع بودم. این نگرش تحقیرآمیز نسبت به افراد دیگر بخشی جدایی ناپذیر از زندگی من بود، ناخودآگاه خودم، و بنابراین من به طور خودکار همه چیز و هرکسی را که با جهان بینی شرطی و مشروط خودم نمی گنجید قضاوت می کردم. اما روزی فرا رسید که به دلیل گسترش شدید آگاهی، متوجه شدم که من خودم حق قضاوت در مورد زندگی یا دنیای افکار دیگران را ندارم. برای اولین بار در زندگی متوجه شدم که نگرش من چقدر مذموم و به سادگی نادرست است و شروع به شکل دادن به یک دیدگاه جدید و مهمتر از همه بدون قضاوت از زندگی کردم.
دانشی که در آن زمان داشتم در ضمیر ناخودآگاهم سوخت و پس از آن برای اولین بار برنامه ریزی مجدد ضمیر ناخودآگاه خودم را تجربه کردم..!!
در روزهای بعد، این بینش جدید خود را در ضمیر ناخودآگاه خودم می سوزاند و هر بار که خودم یا افراد دیگر را قضاوت می کردم، بلافاصله این بازی را متوقف می کردم، حداقل تا آنجا که به قضاوت های خودم مربوط می شد. بعد از چند هفته، ناخودآگاهم را چنان برنامه ریزی کرده بودم که دیگر به سختی زندگی یا افکار دیگران را قضاوت می کردم. نگرش‌های منفی قبلی‌ام را کنار گذاشتم و متعاقباً زندگی جدیدی ایجاد کردم، زندگی که در آن به سادگی از قضاوت دیگران دست کشیدم و در عوض به احترام و قدردانی از زندگی دیگران ادامه دادم.
یک زندگی مثبت فقط از یک ذهن مثبت می تواند حاصل شود، ذهنی که دیگر با باورها و اعتقادات منفی شکل نمی گیرد..!!
در نهایت، این نیز کلید تحقق یک زندگی مثبت است. این در مورد تجدید نظر در باورها، باورها و ایده های منفی خودمان در مورد زندگی، شناخت آنها و سپس ایجاد مبنایی است که از آن فقط یک واقعیت مثبت بیرون می آید. این در مورد برنامه ریزی مجدد ضمیر ناخودآگاه خودمان است و هرکسی که در این هنر تسلط داشته باشد، می تواند در پایان روز زندگی ای بسازد که خود و همنوعانش از آن بهره زیادی ببرند. از این نظر سالم، شاد باشید و یک زندگی هماهنگ داشته باشید.
