ما انسان ها اغلب تصور می کنیم که یک واقعیت کلی وجود دارد، یک واقعیت فراگیر که هر موجود زنده ای در آن قرار دارد. به همین دلیل ما تمایل داریم خیلی چیزها را تعمیم دهیم و حقیقت شخصی خود را به عنوان یک حقیقت جهانی معرفی کنیم. شما در مورد موضوع خاصی با شخصی بحث می کنید و ادعا می کنید که دیدگاه شما با واقعیت یا حقیقت مطابقت دارد. با این حال، در نهایت، نمی توان به این معنا تعمیم داد یا ایده های خود را به عنوان بخشی واقعی از یک واقعیت به ظاهر فراگیر ارائه کرد. حتی اگر بخواهیم این کار را انجام دهیم، این یک اشتباه است، زیرا هر فردی خالق واقعیت خود، زندگی خود و بالاتر از همه، حقیقت درونی خود است.
ما خالق واقعیت خود هستیم
اساساً به نظر می رسد که هیچ واقعیت کلی وجود ندارد، زیرا هر فرد بسیار بیشتر خالق واقعیت خود است. همه ما بر اساس آگاهی خود و با کمک افکار حاصله، واقعیت خود، زندگی خود را می سازیم. هر آنچه در زندگی خود تجربه کرده اید، آنچه خلق کرده اید، هر عملی که مرتکب شده اید، تنها بر اساس مبنای ذهنی شما قابل تجربه/تحقق است. بنابراین کل زندگی فقط محصول طیف ذهنی خود شخص است، همیشه همینطور بوده و همیشه همینطور خواهد بود. با توجه به پتانسیل خلاق یا توانایی خلاق آگاهی، این نیز نشان دهنده بالاترین اقتدار وجودی در همان زمان است. مهم نیست که چه کاری انجام خواهید داد، چه عملی را در زندگی بعدی خود متوجه خواهید شد، این تنها به دلیل افکار شما امکان پذیر است. شما تنها به دلیل تخیل ذهنی خود با دوستان خود ملاقات می کنید، که شما را قادر می سازد در مورد آن فکر کنید، شما را قادر می سازد سناریوی مناسب را تصور کنید، که سپس شما را قادر می سازد عمل مناسب را در سطح مادی تحقق بخشید. شما فکر خود را در سطح مادی هستی با انجام عملی که از قبل تصور کرده اید متجلی می کنید.
فکر نمایانگر اساس وجودی ماست..!!
در این زمینه، فکر یا انرژی ذهنی، یا بهتر است بگوییم آگاهی و رشته فکری ناشی از آن، دلیل وجودی ما را نشان می دهد. چندجهانی هیچ نیرو/قدرتی وجود ندارد که بتواند از آگاهی/فکر فراتر رود. فکر همیشه اول بود. به همین دلیل روح بر ماده حکومت می کند و نه برعکس. ذهن مخفف فعل و انفعال پیچیده هشیاری + ناخودآگاه است و از این فعل و انفعال شگفت انگیز واقعیت خود ما پدیدار می شود.
همه ما موجوداتی روحانی هستیم که تجربه انسانی داریم..!!
دقیقاً به همین ترتیب شما بدن نیستید، بلکه بیشتر روحی هستید که بر بدن خود حکومت می کند. یکی بدن انسان از گوشت و خون نیست که در این تجسم تجربه روحانی دارد، بلکه موجودی روحانی/روحانی است که دنیایی دوگانه/مادی را از طریق بدن تجربه می کند. به همین دلیل، هر انسانی تنها بیانگر وضعیت هوشیاری خود است. این جنبه همچنین دوباره روشن می کند که کل زندگی در نهایت فقط یک فرافکنی ذهنی از آگاهی خودمان است و با کمک این آگاهی ما واقعیت خود را شکل می دهیم و می توانیم دیدگاه فرافکنی ذهنی خود را تغییر دهیم. این جنبه همچنین ما انسان ها را موجوداتی بسیار قدرتمند می کند، زیرا می توانیم آگاه شویم که خودمان خالق شرایط خود هستیم، مثلاً یک سگ نمی تواند. البته سگ نیز خالق شرایط خود است، اما نمی تواند از آن آگاه شود.
حقیقت درونی شما جزء لاینفک واقعیت شماست..!!
از آنجا که ما انسان ها خالق واقعیت خود هستیم، در عین حال خالق حقیقت درونی خود نیز هستیم. در نهایت هیچ حقیقت کلی به این معنا وجود ندارد، برعکس، هر فردی برای خود تعیین می کند که چه چیزی را حقیقت می شناسد و چه چیزی را نه. اما این حقیقت درونی فقط در مورد خود شخص صدق می کند و نه برای افراد دیگر. اگر متقاعد شده باشم که من خالق واقعیت خودم هستم، اگر شخصاً این حقیقت را در واقعیت خود تشخیص داده باشم، این فقط برای من صدق می کند. از طرف دیگر، اگر فکر می کنید که این بیهوده است و اینطور نیست، این دیدگاه، این باور، این اعتقاد درونی با واقعیت شما مطابقت دارد و بخشی از حقیقت درونی شماست.
