این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!

این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!

این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!

این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!

این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!

این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!

این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!

این دانش را از کجا می آورید؟ من همیشه مثبت فکر و زندگی کرده ام، دیگران مرا به خاطر آن تحسین کرده اند. و با این حال من مریض شدم؟ چگونه با مدل شما مطابقت دارد؟

هی،

من فکر می کنم خود بیانیه در واقع بسیار خوب است که در مورد این موضوع نوشته شده است. اما یک مشکل کوچک وجود دارد. من به تصادف هم اعتقاد ندارم، واقعاً چنین چیزی نمی تواند وجود داشته باشد. البته من می خواهم زندگی ام را طوری شکل دهم که واقعا ارزش زندگی کردن برای من را داشته باشد. اما این جمله: هر کس معمار ثروت خودش است، به نظر من کمی مشکوک است.
در شرایطی مانند جنگ، قحطی، آزار و اذیت، شکنجه و غیره، چگونه می توانم زندگی خود را به گونه ای شکل دهم که همچنان راضی و خوشحال باشم؟ انسان نمی تواند در مقابل
با علیت زندگی مبارزه کنید و مهم نیست که چقدر مثبت فکر می کند و برای زندگی خود برنامه ریزی می کند. چون آن وقت می توانستم بگویم: نمی خواهم بمیرم، رنج بکشم و غیره. تنها از روی افکار، نمی توانم این چیزها را تغییر دهم. این قدرت بر این چیزها به هیچ انسانی داده نشده است. من شخص مذهبی خاصی نیستم، اما کتاب مقدس (نه کلیسا!!!) هم در عهد جدید و هم در عهد عتیق می آموزد که این قدرت عمداً توسط خدا به او داده نشده است. انسان همیشه به دنبال آن بوده است، اما همانطور که تاریخ کتاب مقدس ثابت می کند، بارها و بارها توسط خدا در قضاوت های وحشتناک محکوم شده است (این قضاوت ها و مکان های آنها یا یافته ها در بسیاری از موارد (نه همه) حتی توسط باستان شناسان و مورخان مستقل ثابت شده است. دلیل این قضاوت های خداوند احتمالاً به این دلیل است که اگر فردی بخواهد بر این قدرت مسلط شود و بر زندگی خود مسلط شود، نقض غیرقانونی نفوذ و مشیت سپهر روح الله تلقی شده است. این امر موجب اخراج از بهشت ​​نیز شد. به همین دلیل طبیعتاً از خودم می‌پرسم که مردم تا چه اندازه قدرت دارند یا این فرصت را دارد که واقعاً خالق خوشبختی خود باشد. من خودم هرگز تسلیم بلاتکلیفی ذهنم نشدم، اما همچنان برای شناخت و حقیقت تلاش می کنم. حتی اگر برای خوب تلاش کنم، باز هم ممکن است اتفاقات بد برای من بیفتد، این را تجربه بسیاری از افراد آگاه و متفکر و همچنین ذهن ها و متفکران بزرگی که قبل از من زندگی می کردند ثابت می شود. آنها همچنین باید متوجه می شدند که با وجود نگرش مثبت خود، قادر به تغییر این چیزها نیستند. فکر نمی کنم هیچ کودک گرسنه ای آرزو کند که از گرسنگی بمیرد و از آن بمیرد. اما بدون کمک بیرونی نمی تواند زنده بماند، مهم نیست که چقدر و هر چند وقت یکبار تفکر مثبت انجام شده است. در این شرایط چه می خواهید همچنین بی معنی است که بگوییم فقط انسانها مقصر این همه بدبختی هستند یا مسئولیت تغییر این شرایط را دارد. زیرا از افرادی که با وجدان راحت این شرایط را به وجود می آورند چه انتظاری دارید؟ به نظر می رسد خدا نیز این اجازه را می دهد، زیرا در غیر این صورت این چیزها تغییر می کرد، زیرا هیچ کس دوست ندارد رنج بکشد. و بعد بگوییم: باشه، نمی‌توانی این چیزها را تغییر دهی، اما می‌توانی نگرش خود را نسبت به آنها تغییر بدهی، به نظر من هم درست نیست، چرا که در این لحظه‌ی ضعف، عذاب و درد هنوز این امکان وجود دارد؟ قابل اجرا باشد؟ با این حال، چنین نظراتی اغلب توسط افرادی بیان می شود که خود هرگز در چنین موقعیتی قرار نگرفته اند و این را صرفاً از روی تئوری می دانند، بدون اینکه تجربه شخصی خود را داشته باشند، مانند من که شخصا تجربه کرده ام. زیرا اکثر اوقات، زمانی که به کمک اطرافیان خود نیاز دارید، به طرز غم انگیزی متوجه می شوید که دوستان واقعی شما چه کسانی هستند. بودند، و فقط احساس درماندگی، ضعف و فقط خشم و ناامیدی نسبت به این زندگی می کنند، که حداقل من هرگز داوطلبانه آن را انتخاب نکردم. من با وجود تمام خودآزمایی هایم به این موضوع اطمینان دارم. با این حال، چنین جملاتی اغلب توسط افراد مطرح می شود، به عنوان مثال که شما می توانید زندگی خود را همانطور که می خواهید تغییر دهید، توسط کسانی که در این شرایط اضطراری رنج می برند، می خواهند پول در بیاورند و برخی دوره های مشکوک، جلسات و غیره. می خواهند بفروشند این توصیه افرادی است که هرگز خودشان با این شرایط زندگی نکرده اند و در واقع نمی دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند. و اگر کار نکرد، خب، پس شما فقط انرژی مثبت و ایمان کافی نداشتید و بهترین کار این است که یک دوره اضافی رزرو کنید. به اصطلاح «انجیل سعادت» که آموزه (کاذب) آن به طعنه توسط ملحدان در اوایل این قرن تعلیم داده شد و منشا آن در ایالات متحده آمریکا آغاز شد، دلیل دیگری بر حماقت و تکبر برخی «ارواح آزاد» و گوروهاست. با این وجود، در کل فکر می کنم این گزارش بسیار خوب است، اما فکر می کنم محدودیت هایی وجود دارد که انسان نمی تواند حرکت کند. باید بدون آسیب رساندن به خود

به نظر من این پست به کوچکترین شکلی غیر منطقی است. دقیقا همینطور است. گاهی اوقات درک این موضوع کمی طول می کشد، اما وقتی شروع به بیدار شدن می کنید، ناگهان همه چیز کاملاً منطقی می شود. من و شوهرم خیلی بیماریم. و علیرغم همه پیش بینی ها، ما هنوز زنده ایم و وضعیت نسبتا خوبی داریم. ما بیش از 20 سال پیش با هم آشنا شدیم و برای مدت طولانی فکر می کردم، چرا این مرد؟ امروز من آن را می دانم. ما باید به هم کمک کنیم و از هم حمایت کنیم و از این نظر خوب هستیم. کیهان همیشه به دنبال ساده ترین راه است. اکنون بسیاری فکر خواهند کرد، اوه، و چرا هر دو باید بیمار می شدند و سپس تقریباً به همان بیماری مبتلا می شدند؟ بله، اگر شوهرم به این بیماری مبتلا نمی شد، هرگز اینقدر درک من را نداشت. و اگر بیماری خودم سرعتم را کم نکرده بود، سندرم کمکی را به طور کامل زندگی می کردم. همه چیز منطقی است

شاید اینطور باشد، اما من فکر می کنم افرادی که به هر دلیلی همیشه متهم به مقصر بودن خود در همه چیز هستند! و اینطور است که کسانی که با دیگران بد رفتار می کنند همیشه آن را بدیهی می دانند! اگر واقعاً چیزی مانند کارما وجود داشت، من در محیط خودم تجربه کرده بودم که آنهایی که بارها و بارها به شما صدمه می زنند گاهی مجازات می شوند! من به آن اعتقاد ندارم! من فکر می کنم که گفتن این که تقصیر خودت هستی کار شیطانی است، مخصوصاً وقتی صحبت از افرادی باشد که واقعاً بد هستند و نمی توانند کاری انجام دهند!